Nabeschouwing | Taaie Kerkraadse ploeg sprokkelt de puntjes bij elkaar

Zaterdagavond bleef Roda JC aan de ene kant voor de vijfde opeenvolgende speelronde zonder zege. Aan de andere kant verloor het slechts één van die vijf laatste wedstrijden, waardoor we de promovendus na een verdienstelijke 1-1 in Utrecht nog steeds terugvinden in het linkerrijtje op de ranglijst. Het resultaatgerichte voetbal was zeker niet spectaculair, maar dat zal coach Kalezic een vette worst zijn; eens te meer bleek Roda een bijzonder taaie tegenstander. Roda JC Live blikt terug op de puntendeling in de Domstad.

Ook na de interlandweek was er voor Kalezic weinig reden om veel te veranderen aan zijn startformatie; de vier bekende namen in de verdediging, Griffiths als ausputzer vlak vóór de defensie, een middenlinie met de lopers Faik, Van Hyfte en Noor en voorin het messcherpe duo Juric-Boakye. Op papier de sterkst mogelijke opstelling, die gezien de fitte selectie ertoe leidde dat er voor een gewaardeerde kracht als Nathan Rutjes zelfs een plekje op de tribune ingeruimd moest worden. Voetbal wordt echter niet ‘op papier’ gespeeld, maar op gras; zelfs op grasvelden met onverklaarbare maaipatronen, vraag dat maar aan de terreinknecht van FC Utrecht die zich voorafgaand aan het duel flink uitgeleefd had. De ploeg uit Utrecht leefde zich ook flink uit in het eerste half uur tegen een Kerkraadse tegenstander die bijzonder slapjes acteerde; de rood-witten waren telkens een stap sneller, nauwkeuriger en doortastender, wat ook zichtbaar was bij de 1-0 na tien minuten; Haller troefde Sankoh – al dan niet met een overtreding – op alle fronten af in het kopduel en kon van dichtbij eenvoudig binnenwerken. Men voorkwam vervolgens wel dat de achterstand verdubbeld werd.

Vanuit Roda-perspectief een halfuur om snel te vergeten, dus. Dat kwartje viel op het veld ook op een gegeven moment, en de geel-zwarten herstelden zich op de best mogelijke wijze. Verantwoordelijk: het olijke Australische duo. Griffiths, die we vooral kennen van zijn karakteristieke huis-tuin-keuken-activiteiten als breker op het middenveld, besloot zich in aanvallend opzicht te laten gelden door een afvallende bal hard richting Ruiter te kogelen; de doelman dacht de inzet onschadelijk te maken, maar had buiten de alerte Tomi Juric gerekend, die op de goede plek stond om de rebound vlotjes binnen te schieten. Het was een doelpunt zoals Mads Junker er namens Roda 15 per seizoen binnenschoot. Wellicht is het te vroeg om de parallel nu al te trekken, maar de huidige en voormalige spits hebben aardig wat overeenkomsten in hun spel; in de bal komen op het middenveld, spel verleggen naar aansluitende middenvelders om vervolgens op basis van goede positionering het beslissende tikje te kunnen geven. Junker had daarbij het voordeel in een offensief ingestelde ploeg te spelen, wat van het huidige Roda niet gezegd kan worden.

Buiten een dubbele mogelijkheid voor Boakye en Juric vlak na de 1-1 (Ruiter bleek tweemaal een sta-in-de-weg), hield Roda zich namelijk ook in Utrecht behoorlijk op de vlakte als het gaat om aanvalsdrift. De ploeg kiest de momenten wanneer het kan, maar het defense-first-principe is onder Kalezic heilig, zeker in uitwedstrijden. Het is een benadering die ook door Bundesliga-clubs zoals FC Köln, Hannover 96, Ingolstadt en Darmstadt succesvol gehanteerd wordt; ploegen die qua spelersmateriaal in Duitsland in relatief hetzelfde schuitje zitten als Roda in de Eredivisie.  De behoudende, vertragende en fysiek zware speelwijze zal niet opgaan voor de Fair Play-bokaal en ongetwijfeld totaal niet stroken met de Hollandse school, maar ach, vraag maar aan de KNVB wie daar nog in geloofd. Wat ik wil zeggen is het volgende; een (uit)wedstrijd van Roda heeft vaak geen hoge amusementswaarde, maar met deze realistische speelwijze, waarop men mede door het sterke spitsenduo kan vertrouwen, worden wel de punten bij elkaar geraapt die uiteindelijk zullen resulteren in lijfsbehoud. Het is de tegenpool van het door Brood en Tomasson gespeelde alles-of-niets, en dat is eigenlijk maar goed ook.

Hebben we naar de pauze dan naar niets zitten kijken? Jawel, twee ballen op de paal, eerlijk verdeeld over beide clubs. Faik liet wederom een glimp van zijn uitstekende techniek zien door zichzelf tussen twee verdedigers door in scoringspositie te manoeuvreren, maar hij liet de 1000%-kans onbenut door op de paal te schieten. Aan de overkant was het Timo Letschert, ooit geliefd in het geel-zwart, die met een reuzenslalom in schietpositie kwam, maar ook hij teisterde het houtwerk. Eindresultaat: 1-1. Volgende tegenstander: Excelsior. Plaats van handeling: Parkstad Limburg Stadion. We zullen dan wel een ander Roda zien dan waar we zaterdagavond getuige van waren, aangezien Excelsior het balbezit aan de Kerkradenaren zal laten. Hopelijk kunnen de geel-zwarten dan weer eens een driepunter bijschrijven.

Beoordelingen
Benjamin van Leer: 6,5 – Van Leer heeft in dit duel betrekkelijk weinig te doen gehad. Bij het tegendoelpunt was hij kansloos. Gelukkig kon Benjamin in de tweede helft rekenen op hulp van de paal, anders was hij ook nog een tweede keer gepasseerd deze avond.
Henk Dijkhuizen: 6 – Dijkhuizen had een vrij onzichtbare wedstrijd. Hij kwam vooral in beeld bij het nemen van ingooien in de buurt van de 16 meter van de tegenstander. Hier nam hij echter zeer uitgebreid de tijd voor, dit tot ergernis van FC Utrecht en Nijhuis.
Gibril Sankoh: 5 – Leek in het eerste half uur een beetje in een winterslaap te zitten. Later herstelde hij zich verdedigend goed, maar aan de bal bleef hij uitermate zwak.
Arjan Swinkels: 6,5 – Stond vaak goed opgesteld en moest vaak 2 personen dekken doordat Ard van Peppen zijn man niet kon bijhouden.
Ard van Peppen: 5 – Ard had grote moeite met zijn directe tegenstander. Deze had geen enkele moeite de verdediger te passeren. In zijn nieuwe rol op het middenveld kwam van Peppen beter tot zijn recht. Echter erg balvast was hij nog niet. Zeker een van de minste wedstrijden van Ard dit seizoen.
Rostyn Griffiths: 6.5 – Kwam aanvallend deze wedstrijd goed tot z’n recht. Hij schoot poeier hard op Utrecht-goalie Ruiter. De rebound van deze bal kon door Juric binnen worden gewerkt.
Farshad Noor: 6,5 – Noor rent elke wedstrijd zeker een halve marathon. Ook tegen Utrecht was dit weer het geval. In zijn acties is hij niet altijd even handig, maar door de juiste wedstrijd mentaliteit en vechten voor iedere bal kan hij het toch veel tegenstanders lastig maken.
Tom van Hyfte: 6 – Speelde, zoals zo vaak, redelijk onopvallend. Leed niet al te vaak balverlies, maar kon ook geen acties maken waardoor hij indruk kon maken.
Hicham Faik: 7 – Hoogtepunt van zijn wedstrijd was natuurlijk de passeerbeweging tussen 2 Utrecht spelers en het schot op de paal wat daaruit volgde. Zijn vrije trappen hadden vandaag niet het gewenste effect. Maar wat dit betreft moet je soms ook wat geluk hebben.
Tomi Juric: 7 – Als spits wordt er van je verwacht dat je goals maakt door op het juiste moment op de juiste plek te staan. Dit was nu zeker het geval, hij schoot de goal beheerst en rustig binnen.
Richmond Boakye: 6 – Zijn acties hadden weinig rendement. De tweede helft leek wederom de tank leeg te zijn.

Beschouwing: Sem Caelen
Toelichting beoordelingen: Robbert Vanhommerig

Header: Pro Shots