Achtergrond | Spitsuur: De voorgangers van Juric
Aanvaller Tomi Juric heeft intussen zijn eerste duels namens Roda JC afgewerkt. Er worden veel treffers verwacht, misschien wel geëist, van de jonge Australische spits, mede ingegeven door het voor Roda-begrippen riante salaris dat de elfvoudig international ontvangt. Konden Juric’ voorgangers het in het verleden waarmaken? Roda JC Live neemt de (beoogde) doelpuntenmachines van de afgelopen 10 jaar met u door.
De gegevens zijn op basis van gespeelde wedstrijden, en dus niet op basis van speelminuten; een invalbeurt staat derhalve gelijk aan een volledige wedstrijd. We hebben de tien meest kenmerkende centrumspitsen gekozen, waardoor productieve vleugelspelers als Arouna Koné, Roland Lamah en Sekou Cissé niet in onderstaand lijstje voorkomen. Oefenduels zijn niet meegerekend; het gaat hier om alle officiële duels (Eredivisie, play-offs en KNVB Beker).
Cristiano dos Santos Rodriguez
Wedstrijden: 99 | Doelpunten: 34 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 2,9 wedstrijden
De Braziliaan Cristiano dos Santos Rodriguez, ofwel Cristiano, kwam aan het begin van deze eeuw naar Kerkrade, met de opdracht om de doelpuntenproductie van de sub-topper op te voeren. Hij kwam samen met zijn landgenoot Sergio Pacheco de Oliveira (u raadt het al, ‘Sergio’ dus) naar het zonnige Zuid-Limburg, nadat ze daarvoor samen onder contract stonden bij NAC Breda. In het Parkstad Limburg Stadion wist hij wat betreft gespeelde wedstrijden nét niet tot een ‘century’ te komen; zijn doelpuntenproductie stelde desalniettemin zowel de Braziliaan als de clubleiding tot tevredenheid.
Andres Oper
Wedstrijden: 111 | Doelpunten: 33 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 3,4 wedstrijden
Andres Oper was op het moment dat hij werd aangetrokken door Roda voor de meesten onder ons een onbekende speler uit een onbekend land met onbekende kwaliteiten. Hij zou er echter niet veel tijd voor nodig hebben om zijn naam te vestigen, hoewel er tot op de dag van vandaag nog gediscussieerd wordt of zijn achternaam als ‘Óper’ of als ‘Opér’ uitgesproken dient te worden. Heel belangrijk natuurlijk, maar het belangrijkste is of een spits zijn voeten laat spreken. Dat deed Oper; niet door bijzonder vaak doel te treffen, maar over een geheel seizoen was hij altijd wel goed voor een goal of 10. Dat deed hij vaak op technisch fraaie wijze, zoals tegen De Graafschap in de beker (kanonskogel), Heracles (panna bij een tegenstander) en PSV (technisch knap in de verre hoek gelegd).
Dieter van Tornhout
Wedstrijden: 54 | Doelpunten: 4 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 13,5 wedstrijden
De enige Belg in dit rijtje, wat opvallend is aangezien Roda in de afgelopen jaren telkens een Belgische enclave vertegenwoordigde. Dieter, die ondanks zijn ietwat houterige voorkomen in de loop der jaren uitgroeide tot een cultheld in het Parkstad Limburg Stadion, is nooit de scorende spits geweest die Roda zich zou wensen; op zich ook niet zo gek aangezien hij bij zijn vorige club, Sparta Rotterdam, ook weinig doelpunten had laten aantekenen. Het mooie van Van Tornhout was dat ‘ie tegen toptegenstanders vaak iets extra’s kon brengen; zo velde hij ooit FC Twente door binnen het halfuur twee keer te scoren, was hij de aanjager van het elftal bij een heroïsche 1-1 tegen PSV en was hij als invaller verantwoordelijk voor de ommekeer én winnende assist tegen Ajax. Helaas kampte de spits ook vaker met blessures, waardoor zijn verblijf in Kerkrade geen onverdeeld succes genoemd kan worden.
Harrie Gommans
Wedstrijden: 8 | Doelpunten: 1 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 8 wedstrijden
Ras-Limburger Harrie Gommans bleek aan het begin van deze eeuw een garantie voor goals; in dienst van Fortuna Sittard en MVV, in de eerste divisie uiteraard, kon men jaar in jaar uit telkens op minstens 15 goals van Harrie rekenen. Vitesse dacht dat de fysieke sterke Gommans dat kunstje ook in de Eredivisie zou kunnen herhalen, maar kw1am er al snel achter dat de Gommans in Gelderland een hele andere was dan de Gommans in Limburg. Als het ware verknocht aan de provincie, keerde de met heimwee kampende targetman vrij snel terug naar het bronsgroen eikenhout, waar hij ging spelen voor een BVO waar hij nog niet onder contract had gestaan: Roda JC. De club kondigde hem op de open dag aan als dé nieuwe man voor de punt van de aanval. Net als in Arnhem draaide dit avontuur echter op een teleurstelling uit; Harrie zou nooit in staat blijken om de rol te kunnen vervullen
Mads Junker
Wedstrijden: 111 | Doelpunten: 51 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 2,2 wedstrijden
Mads Junker is een van de meest gewaardeerde spelers uit de (recente) historie van Roda JC Kerkrade. De spits, die net als Harrie Gommans overkwam van Vitesse, speelde drie seizoenen in dienst van de Koempelclub en was hét symbool van de wederopstanding van de club na het rampseizoen 2008/2009, waarin Roda ternauwernood ontsnapte aan degradatie, een faillissement en een fusie. In de drie daaropvolgende seizoenen bloeide Junker onder coach Harm van Veldhoven op tot de club’s beste spits in jaren. Hij vertegenwoordigde samen met Morten Skoubo het Danish Dynamite en liep in 2011 op het nippertje de nationale topscorerstitel mis, ondanks 6 treffers in de laatste 4 thuisduels van dat seizoen. De Deens international had de gave om puur op instinct telkens op de juiste plaats te staan om het laatste zetje te geven, maar beschikte ook over een uitstekende techniek en voetbalinzicht. In de eerste twee seizoenen was de Deen het veelscorende speerpunt van de formatie, in het derde seizoen assisteerde hij als aanvoerder veelal zijn opvolger Sanharib Malki. Buiten het veld manifesteerde Junker zich als intelligent, toegankelijk persoon, waardoor hij op handen gedragen werd en nog steeds wordt door de supporters van de club.
Sanharib Malki
Wedstrijden: 71 | Doelpunten: 45 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 1,6 wedstrijden
Waar hij in België een aardige naam had opgebouwd als topschutter van Germinal Beerschot en Roeselare, was Sanharib Malki bij zijn komst naar Nederland een totale nobody voor het grotere publiek. Daar zou echter snel verandering in komen; met 25 Eredivisie-doelpunten in zijn eerste seizoen, waarvan 16 ná de winterstop, wist iedereen al snel wie deze Belgische Syriër was. Wie dacht dat we met een eendagsvlieg te maken hadden had het mis, want met 20 doelpunten in de jaargang 2012/2013 deed Malki het kunstje nog eens dunnetjes over. Het leverde hem de niet mis te verstane bijnaam De Tank van Damascus op, wat gezien de politieke situatie in zijn vaderland tamelijk dubbelzinnig bleek. De altijd snel handelende Malki was voetballend geen wereldwonder, maar schuwde nooit een duel en die felle doortastendheid werd vaak beloond met goals. Na het vertrek van Junker droeg Malki één seizoen de aanvoerdersband in het Parkstad Limburg Stadion.
Krisztián Németh
Wedstrijden: 52 | Doelpunten: 10 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 5,2 wedstrijden
Er zijn spelers die een regelrechte haat-liefde-verhouding met de achterban van hun club hebben. Krisztián Németh lijkt hiervan het prototype te zijn. De lichtvoetige aanvaller werd na een sterk halfjaar bij RKC Waalwijk weggeplukt door de overgekomen coach Ruud Brood, die wel brood zag in de spits van Hongaarse makelij. De ietwat flamboyante speelstijl van Németh deed menig wenkbrauw fronsen in Kerkrade, zeker doordat de doelpuntenproductie in het eerste seizoen bleef steken op 2. Waar een vertrek uit Kerkrade in de lucht hing, begon een fitte, geladen Németh in Kerkraadse dienst opmerkelijk sterk aan het seizoen 2013/2014. De man uit het land van de goulash scoorde tot en met januari 8 doelpunten, waarna een langdurige schorsing en een vervelende teenblessure (hij had besloten om van de trap te vallen) roet in zijn Hongaarse eten gooiden.
Frank Demouge
Wedstrijden: 66 | Doelpunten: 17 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 3,9 wedstrijden
De robuuste Frank Demouge kwam onder contract bij AFC Bournemouth al snel erachter dat er voor hem geen toekomst in het Engelse voetbal weggelegd was, waarna hij halverwege het seizoen 2012/2013 de overstap maakte naar Roda JC. Hij bleek in de eerste maanden een uitstekende uitbreiding van het spitsenbestand van de Kerkradenaren en was regelmatig trefzeker. Roda nam de fysiek sterke spits definitief over, maar had in het volgende seizoen beduidend minder plezier van de spits. Blessures typeerden het seizoen van de bonkige aanvaller, die zich daardoor vooral moest beperken tot invalbeurten. Veel treffers zouden er van zijn voet en hoofd niet meer volgen, ook niet op Jupiler League-niveau onder leiding van René Trost, waarmee Demouge nog in de clinch raakte. Wél was de centrumspits op twee historische momenten de aangever voor een cruciale Roda-goal; hij verzilverde in mei 2013 de vrije trap waaruit Mark-Jan Fledderus in de slotminuut Sparta knock-out sloeg in de finale van de play-offs, en twee jaar later legde hij de bal panklaar voor de voeten van Tom van Hyfte, die Roda enkele tellen later ten koste van NAC terug de Eredivisie in schoot.
Anco Jansen
Wedstrijden: 29 | Doelpunten: 5 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 5,8 wedstrijden
Begin 2014 was het op de ranglijst afzakkende Roda naarstig op zoek naar doelpunten, om zo een betere tweede seizoenshelft af te werken. Lars Veldwijk was lang hét target, maar men wist de speler niet los te weken bij Excelsior. In het laatste uur van de transferperiode werd daarom Anco Jansen weggekocht bij De Graafschap. Jansen moest de aanvalslinie van een kwaliteitsimpuls voorzien, maar na nog geen twee Eredivisie-duels ging het mis; Jansen raakte geblesseerd in het uitduel bij NAC en zou vervolgens acht maanden revalideren van een knieblessure. Roda degradeerde, Jansen miste zelfs de eerste wedstrijden in Jupiler League-verband en vierde in oktober 2014 eindelijk zijn rentree in de ploeg. Het potentieel kwam daarna echter nooit helemaal tot uiting; de vinnige aanvaller haalde vooral de krant door rode kaarten in de uitduels bij MVV (vermeend spugen naar de scheidsrechter) en FC Oss, waarmee zijn rol in het geel-zwart wel uitgespeeld leek. In de laatste fase van de competitie en de play-offs maakte hij echter weer zijn opwachting in het basiselftal, waar hij als motivator bijdroeg aan een succesvolle slotserie in het seizoen dat uiteindelijk tot promotie leidde. Aan het begin van de huidige jaargang werd Jansen verkocht aan het Turkse Boluspor.
Johan Plat
Wedstrijden: 21 | Doelpunten: 7 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 3 wedstrijden
Geboren in Purmerend, maar typische Volendammer; Johan Plat valt onder die categorie. De spits had een verleden bij een serie Jupiler League-clubs én Hansa Rostock, toen Roda hem in de vorige zomer aantrok. Als gerespecteerde doelpuntenmaker op het tweede niveau moest Plat voor goals gaan zorgen in de Jupiler League, aangezien het in het voorgaande seizoen aan een dergelijke speler schortte in Kerkrade. Plat toonde zich inderdaad regelmatig trefzeker in het geel-zwarte tenue, hoewel de soms ‘gemakkelijk’ ogende houding van de centrumaanvaller supporters tegen de borst stuitte. Halverwege het seizoen stond de teller desalniettemin op 7 treffers, een prima aantal natuurlijk. Na de winterstop zagen we Plat echter nog maar zelden; slepende blessures hielden de aanvaller aan de kant, waardoor hij ook niet meer tot scoren zou komen. Het verblijf van Plat in Kerkrade bleef mede daardoor tot één seizoen beperkt.
Tomi Juric
Wedstrijden: 6 | Doelpunten: 4 | Gemiddelde: 1 doelpunt per 1,5 wedstrijden
Met vier treffers in zijn eerste zes wedstrijden (waarin hij bij lange na niet de volledige 90 minuten speelde) is Tomi Juric werkelijk uit de startblokken geschoten bij zijn nieuwe werkgever. Het was in de voorafgaande periode een hele kluif voor de clubleiding gebleken om de Australisch international naar Kerkrade te halen, maar uiteindelijk tekende de 24-jarige aanvaller een contract met een salaris van zo’n 4 ton per seizoen. Het hele circus bracht logischerwijs de nodige verwachtingen met zich mee, zeker toen bleek dat Nol Hendriks een flinke bonus voor de Aussie in petto had wanneer Juric aan het eind van het seizoen 25 maal tot scoren zou komen. Op basis van het huidige gemiddelde is de spits op weg om dat hoge aantal ook daadwerkelijk te bereiken; de steekproef is niet erg groot, maar ten opzichte van alle hiervoor beschreven spitsen is het beste gemiddelde in handen van onze Australische vriend. We zullen zien of Juric, die met zijn spel gelijkenissen vertoond met de manier van spelen van Mads Junker, ook woensdag weer een duit in het zakje doet, wanneer de Kerkradenaren in het kader van de KNVB Beker op bezoek gaan bij FC Lienden.