Column Sem | Positieve energie, graag
De Roda JC Live-redacteuren plaatsen regelmatig persoonlijke columns, waarin ze hun persoonlijke visie op actuele onderwerpen rondom Roda JC ventileren. Vandaag haakt Sem in op de politieke actualiteit en rumoer in de Roda-achterban.
Het gaat bij Roda nog niet zoals we willen. Althans, dat lijkt me een veilige constatering als ik de plek op de ranglijst en de reacties van supporters in ogenschouw neem. Een kansloze nederlaag bij PSV afgelopen zaterdag (4-0), een vaste stek in het onderste gedeelte van de Eredivisie en een clubleiding die weinig krediet lijkt te hebben bij de achterban. We hadden het ons wellicht een tikkeltje anders voorgesteld, of dat nu naïef is of niet.
Wie het zich ook iets anders had voorgesteld, is onze huidige premier Mark Rutte. Gisteravond zag ik hem aan tafel bij de talkshow Pauw&Jinek zitten. Tegenover de liberale Rutte zat het semi-communistische SP-boegbeeld Jan Marijnissen en de studio was volgeladen met boze Groningers en uitgesproken PVV-stemmers. Laat ik voorop stellen dat deze mensen het volste recht hebben om hun onvrede te uiten: de Groningers omdat zij geconfronteerd met de gevolgen de dupe zijn van de aardgaswinning in hun provincie, en Marijnissen en de PVV-stemmers omdat hun politieke denkbeelden niet stroken met die van Rutte’s VVD. Een kritische benadering is niets mis mee, maar dan moet het wel constructieve kritiek zijn. Rutte vond zichzelf terug in een kippenhok waar er gekakeld werd zonder dat hij de fatsoenlijke gelegenheid kreeg om die eenzijdige kritiek te weerleggen. De hosts Pauw en Jinek lieten het allemaal gebeuren, waardoor een situatie ontstond die symptomatisch is voor hoe er in de huidige maatschappij op elkaar gereageerd wordt: wie het hardst schreeuwt, denkt al snel het gelijk aan zijn zijde te hebben. Zeker als het pak ‘m beet 30 tegen 1 is. Daarmee zeg ik niet dat de frustratie van deze mensen onterecht is, en ik ben óók geen VVD-stemmer voor wat dat waard is, maar het vuurpeleton dat Rutte verantwoordelijk hield voor al het leed dat zich in hun leven afspeelde verdiende zeker geen schoonheidsprijs. Een negatieve, waardeloze situatie vond ik het.
Tot op zekere hoogte zie je hetzelfde bij onze club gebeuren. De beleidsbepalers wordt stevig het vuur aan de schenen gelegd. Daar valt natuurlijk wat voor te zeggen. Op financieel gebied stagneert de zaak, op sportief gebied vallen de meeste nieuwelingen én de prestaties tegen en in algemene zin is er voor de buitenwacht nauwelijks sprake van rust en controle binnen de club. De heren Janssen, Caanen en Collard zijn dan ook onderdeel van menig discussie, ook na de komst van deeleigenaar Korotaev en rechterhand Anelka. Ondanks dat we amper een idee hebben hoe de verhoudingen er sindsdien bij liggen, is de waakvlam vanuit de achterban een steekvlam geworden. Althans, bij sommige ‘groepen’ en ‘collectieven’. Week-in, week-uit is het een repeterend verhaal en wordt het vertrek van beleidsbepalers geëist. Verliezen we dan een wedstrijd met 4-0, dan is dat reden om een schepje bovenop de structurele kritiek te doen, of die klaagzang nou terecht is of niet. Dat is de afgelopen dagen gebleken. Lees de vorige alinea nog eens terug en de overeenkomsten worden vanzelf duidelijk, lijkt mij.
Toch verschillen de werelden ‘politiek’ en ‘voetbal’ nogal van elkaar. Natuurlijk, het fundament waarop een voetbalclub rust is de achterban. Zonder supporters ben je nergens. Het betekent echter niet dat een groep stadionbezoekers het structurele beleid bepaalt. Als de directeuren echt gevoelig waren geweest voor spandoeken, spreekkoren, social media-accounts en een aantal niet nader te noemen webpagina’s, dan hadden Caanen, Janssen en Collard allang hun koffers ingepakt. Maar zo werkt het niet. Een voetbalclub is geen democratie zoals dat in de politiek werkt, waar slecht leiderschap wordt afgestraft in een Tweede Kamer of bij verkiezingen. Nee, wat dat betreft onderschatten u en ik soms hoe groot onze invloed is. Supporters moeten hun mening kunnen ventileren, op welke wijze dan ook, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat sommigen er op drammerige wijze een sport van maken. Al weken-, misschien zelfs maandenlang worden Roda-bestuurders door bepaalde groepen op het hakblok gelegd. Als Roda JC Live zien we niet zo het nut ervan in om in herhaling te vallen door in iedere kritisch artikel dezelfde mensen onderuit te halen. We willen ons profileren als kritisch en vooral onafhankelijk supportersmedium, maar we willen niet wekenlang hetzelfde riedeltje afwerken. Uiteraard nemen we de ontwikkelingen kritisch onder de loep, maar positiviteit is ook wat waard. Of dat nou gaat om wedstrijden, spelers of bestuurders.
En al zou het ‘lukken’ om directeuren op straat te krijgen, wat schieten we daar dan op dit moment mee op? Hoe willen we dan de organisatie Roda JC Kerkrade draaiende houden twee maanden voor het eind van het seizoen, hoe stelt u zich dat voor? De club laten runnen door Géne Hanssen? Heeft de huidige invulling van de belangrijke posities in de club, waar veel mensen met een verleden bij Roda zitten, dan uitgewezen een succes te zijn? Nee, als u het mij vraagt kunnen we beter onze energie stoppen in positieve support naar het elftal in de meest cruciale fase van het seizoen. Structurele beslissingen op bestuurlijk niveau zijn al genomen of worden in de komende zomer genomen. Gun onze ploeg positiviteit, het steuntje in de rug. Natuurlijk mogen we kritisch zijn, maar persoonlijke hetzes streven hun doel voorbij. Voor hen die invloed willen uitoefenen op het beleid, adviseer ik om volgende week woensdag te gaan stemmen voor de Tweede Kamer. Stem op iemand waar u achter staat en waarvan u verwacht dat hij of zij ons land vooruit helpt. Met oeverloze opjutterij bereiken we niet zoveel, lijkt me. Of dat nou betrekking heeft op het dagelijkse leven, de politiek of een voetbalclub. Het is uw keuze.
Reageren? semcaelen@rodajclive.nl
Header: Roda JC Live
