Nabeschouwing | Bekerzege fijne opsteker in roerige tijden

Dat de KNVB Beker de kortste weg is naar Europees voetbal, is in het geval van Roda JC wel heel erg waar. Wat ook waar is, is dat de wedstrijd tegen FC Groningen niet meer dan een tussendoortje was in een periode waarin Roda naast cruciale Eredivisie-wedstrijden de prioriteit geeft aan een waardig afscheid van een clubicoon. Het team deed wat het in zo’n situatie het beste kan doen: winnen.

Stilte
Laat het duidelijk zijn dat het meest indrukwekkende moment van de avond al voorbij was voordat de wedstrijd in gang was gezet. Ruim 7.000 toeschouwers hadden de weg naar het stadion gevonden op een typische, druilerige doordeweekse oktoberavond. Het was de eerste wedstrijd sinds het overlijden van Arnold Hendriks die in het Parkstad Limburg Stadion afgewerkt werd; het stadion, dat zonder Nol nooit had bestaan. Een club, die zonder Nol niet de mogelijkheden had gehad waar zij nu nog op teert. De Roda-supporters die er gisteravond bij waren, bewezen Nol een laatste dienst. Een minuut stilte die, bij wijze van spreken, oorverdovend stil was. Stilte kan mooi zijn, en dat was het gisteravond zeker. De herinnering en dank aan Nol blijft. Die gedachte zal bij de thuiswedstrijd tegen Feyenoord, aanstaande zaterdag, nogmaals op andere wijze een plek krijgen.

Mogelijkheden
De rest was gisteravond bijzaak, maar toch waren er twee ploegen die 90 minuten over en weer op zoek gingen naar doelpunten. Hoogstaand was het niet, vermakelijk wel. Laten we het erop houden dat van de beide elftallen Roda JC het meest naar zijn mogelijkheden speelde en de Kerkradenaren hadden ten opzichte van de Groningers de langste adem. Prijzenswaardig was het dat een aantal spelers van coach Robert Molenaar de gelegenheid kreeg om zich te laten zien op het veld in plaats van de reservebank. Mannen als Frederic Ananou, Ard van Peppen, Tsiy Ndenge en Gyliano van Velzen mochten de minuten maken waar ze zo naar uitkeken. Over het algemeen hielden juist díé spelers zich goed staande in de wedstrijd, en waren het gebruikelijke basisspelers die niet al te sterk voor de dag kwamen. Zo hadden de voorzetten van Mikhail Rosheuvel weinig met voetbal te maken en ontmantelde Dani Schahin meer aanvallen dan hem lief was.

Kans gegrepen
De heren Ndenge en Van Velzen grepen hun kans echter met beide handen aan. Van Velzen stond aan de basis van alle drie de doelpunten en bekroonde zijn wedstrijd, waarin zijn individuele acties weliswaar weinig succesvol waren, met twee assists. Ndenge bewees in enkele Eredivisie-wedstrijden al zijn waarde en het is vooral aan de hevige concurrentie op het middenveld te danken dat hij veelal op de bank zit. Gisteren was het de huurling van Borussia Mönchengladbach die, in tegenstelling tot de aanvallers, tweemaal de man die de trekker overhaalde en Roda over een dood punt heen hielp. Zijn inzicht en loopvermogen zijn daarnaast factoren die er zomaar voor zouden kunnen zorgen dat hij ook tegen Feyenoord van begin af aan binnen de lijnen staat. Dat zal de toekomst uitwijzen.

Doorpakken
De Eredivisie-wedstrijden zijn de wedstrijden waar het écht om draait, zeker wanneer je als Roda zijnde pingpongt tussen positie 15 en 18 op de ranglijst. Dat laat onverlet dat Molenaar en de zijnen gisteren vertrouwen hebben getankt tegen een ploeg die weliswaar zonder haar disciplinair geschorste aanvallers (Mahi en Idrissi) aantrad, maar verder het sterkst mogelijke elftal de wei in stuurde. Wat dat betreft ziet het er een stuk rooskleuriger uit dan pakweg een maand geleden, toen we u mochten uitleggen hoe het in vredesnaam mogelijk was dat ons clubje na een halfuur tegen een 0-3 achterstand tegen Willem II aankeek. Het Rotterdams tweeluik dat nu volgt, tegen Feyenoord en Excelsior, nodigt uit om weer het (kunst)gras letterlijk en figuurlijk op te vreten. Op Woudestein, maar zeker ook in het Parkstad Limburg Stadion. Met Nol in het achterhoofd.

Header: Roda JC Live