Nabeschouwing | Punt maximaal haalbare voor onthoofd Roda

Roda JC is sinds het afgelopen weekend weer een puntje rijker en daarmee zelfs één plek gestegen op de ranglijst. Het gelijkspel op bezoek bij Heerenveen werd niet met oogstrelend aanvalsspel, maar met collectief hard werken verdiend. Roda JC Live blikt terug op het duel waar de bezoekers met een beter gevoel dan de thuisclub van het veld stapten.

Fries onweer
In een weekend waarin de weersomstandigheden toch alweer niet om over naar huis te schrijven waren, stonden zaterdagavond ook de nodige Friese gezichten na 95 minuten voetbal op onweer. Een paar statistieken; Balbezit: 77% vs 23%. Schoten: 21 vs 6. Schoten op doel: 7 vs 2. Hoekschoppen: 10 vs 2. Kort samengevat mogen we dus concluderen dat Heerenveen op basis van de statistieken voor meer gevaar heeft gezorgd dan Roda. En we kunnen u geruststellen: de statistieken kloppen. Roda werd op vrijwel alle fronten afgetroefd, op ééntje na: effectiviteit. Waar Heerenveen die eindeloze druk tot slechts een handvol uitgespeelde kansen zag leiden, creëerde Roda er welgeteld één. Aan het eind van de rit leverde dat de de ploegen van Streppel en Molenaar evenveel goals en punten op, waardoor de Kerkradenaren als morele winnaar van het veld stapten.

Het kunstje herhaald
Dat stond in schril contrast met het Friese perspectief dat toe te passen valt op deze wedstrijd: veel onenigheid over de scheidsrechter, frustratie over Roda’s stoïcijnse verdedigingstactiek, de spitsen Ghoochannejhad en Veerman die elkaar het licht in de ogen niet lijken te gunnen en een algehele teleurstelling over ‘hoe het mogelijk was dat deze wedstrijd niet gewonnen werd’. Roda herhaalde daarentegen een kunstje dat het dit seizoen al eerder uithaalde tegen dominante tegenstanders. Ook tegen Feyenoord (thuis) en AZ (uit) werd Roda ver teruggedrongen en was het lange tijd een god-zegene-de-greep-tactiek die in die wedstrijden een resultaat moest opleveren. Onverzettelijkheid leidde echter ook afgelopen zaterdag wederom tot een zwaarbevochten punt waarmee iedere degradatiekandidaat zich de handjes zou mogen dichtknijpen. De eerlijkheid gebiedt ons wel te zeggen dat we, vanzelfsprekend, ook wedstrijden hebben gezien waar het inzetten op de defensieve organisatie averechts werkte en fikse nederlagen opleverde.

Onthoofd elftal
Dat was in het Abe Lenstra Stadion echter niet het geval en dat is des te prijzenswaardiger wanneer we in ogenschouw nemen dat Roda met een figuurlijk onthoofd elftal aan de aftrap stond, hetgeen des te meer pleit voor de door Molenaar gekozen tactiek. Geen Dani Schahin, geen Simon Gustafson, geen Donis Avdijaj, geen Ognjen Gnjatic: het is alsof je Max Verstappen in een nieuwe Red Bull-bolide zet en er vervolgens twee wielen vanaf schroeft en het motorblok vervangt door een Honda. De complete aanvallende as is door de blessuregolf uit het team gerukt en dan is het niet heel verwonderlijk dat de vervangende spelers, zeker bij een club van het kaliber-Roda, er niet in slagen om die kwaliteiten op te vangen. Dat staat los van de geleverde strijd en inzet door de spelers die wél op het veld stonden. De drive die onder meer Ngombo, Vancamp en Ndenge lieten zien leidden ook zeker tot goede acties, maar het ontbrak toch vooral aan vernuft en automatismen om het Heerenveen langdurig lastig te maken. Maar, zoals gezegd: één uitgespeelde kans bleek voldoende voor een punt.

Spelbepalende krachten
Nu de drie doldwaze weken met daarin vijf duels achter de rug zijn, breekt voor Roda in de komende weken een fase aan waarin het veel concurrenten uit het rechterrijtje tegenkomt. Volgende week valt het te bezien wat de ploeg van Molenaar in het Parkstad Limburg Stadion kan leveren tegen subtopper Utrecht, waarna de serie Willem II-Heracles-Sparta-NAC volgt. Cruciaal is ook de situatie van de afwezigen: wanneer zijn de heren Schahin, Gustafson, Avdijaj en Gnjatic weer inzetbaar? Het zijn vier spelbepalende krachten die Roda niet snel genoeg terug in de gelederen kan hebben. Het duel tegen Heerenveen heeft aangetoond dat er een weliswaar kwalitatief mindere, maar vooral ook strijdbare groep vervangers klaarstaat. Wil Roda zélf initiatief nemen, dan is er zeker een dringende behoefte tot de terugkeer van één, maar het liefste meerdere, van de bovenstaande spelers.