Nabeschouwing | Radeloos en systeemloos Roda weggetikt op Het Kasteel
Na de 2 – 4-nederlaag tegen SC Telstar dachten de meeste Roda-supporters dat de gifbeker toch wel écht leeg zou zijn. Op Tweede Paasdag bleek niets minder waar: op Het Kasteel werden de Kerkradenaren met 6-0 weggevaagd door Sparta. Roda JC Live blikt nog eenmaal terug op de volgende wanprestatie van Roda.
Never change a winning team is een veelgehoord cliché in de voetballerij en trainer René Trost paste dit dan ook toe op het elftal dat hij maandagmiddag het veld instuurde. Nadat Roda vrijdag met 3 – 0 van Achilles ’29 won, werd de opstelling alleen op de noodzakelijke plaatsen gewijzigd. Ard van Peppen was namelijk gepasseerd, zijn vervanger was Nathan Rutjes. Rutjes ging op het middenveld spelen, waardoor Van Hyfte een soort ultra-aanvallende linksback werd.
Tactische wanvertoning
Dat klinkt vreemd, maar het idee daarachter was zeker te begrijpen. Sparta speelt namelijk, zoals Trost terecht aangaf na afloop, zonder buitenspelers, waardoor het begrijpelijker was om met drie centraal ingestelde verdedigers te spelen. Van Hyfte kon daardoor de linkerkant opvangen, waar in principe niemand speelde, en ondertussen in zijn aanvallende rol blijven spelen. De tactiek was dus verklaarbaar en met een ongewijzigde aanval leken de ingrediënten voor een goed resultaat aanwezig. Tegen Achilles ’29 creëerde Roda immers, met name in de tweede helft, flink wat kansen.
Wat er in de eerste helft tegen Sparta echter gebeurde, moet je gezien hebben om te geloven. Na Achilles-thuis werd geroepen om het elftal te laten staan en zo eens een vaste lijn te creëren, maar na nog geen kwartier had Mahmudov al drie keer volledig ongedekt op goal mogen schieten. Dat zou, zoals Rutjes zei, een belletje moeten doen rinkelen, maar niemand voelde zich geroepen om Mahmudov op te vangen. De vierde keer vloog de bal onderkant lat erin. Het is niet te verkopen dat dat dan onverwachts is.
Ook de technische staf is hier echter schuldig. Als na drie minuten blijkt dat Mahmudov een derde, hangende spits is, achter Verhaar en Voskamp, dient er onmiddellijk een plan gesmeed te worden. Dat is in 45 minuten echter niet gelukt. Mahmudov stond bij de 4-0 ook volledig ongedekt en kon zo maar intikken. En die was echt pas net voor rust. Er deugde verdedigend dus helemaal niets van.
Geen enkele lijn
Iemand die namelijk wel gedekt zou moeten worden, Johan Voskamp, mocht twee keer met het hoofd scoren. Dan mag je kijken naar de man die hem moest dekken en dat was Bart Biemans. Twee keer kon de spits, die eigenlijk vrijwel alleen met het hoofd kan scoren, volledig ongedekt inkoppen. Als duidelijk is dat hij een kopspecialist is, ben je bij vrije trappen en corners extra op je hoede, zou je zeggen, maar daar was niets van te zien.
Wanneer Roda dan eindelijk eens aan de bal was, was er geen enkele lijn in het voetbal te ontdekken. Misverstanden waren alomtegenwoordig en van een gedegen opbouw was geen sprake. Wie tot drie fatsoenlijke aanvallen van Roda is gekomen, heeft goed geteld. De snelheid van Raymond Gyasi werd volledig onbenut gelaten. Danny Schreurs kwam er niet aan te pas. Faik leverde de ene na de andere bal in. Paulissen en Rutjes wilden wel, maar ook bij hen wilde niets lukken. Al met al is een collectieve wanprestatie de beste benaming voor wat Roda vanmiddag liet zien.
De vraag die iedereen veel zorgen zal baren is: hoe moet het nu verder? Het lichtelijk positieve gevoel dat was gekweekt na de wedstrijd tegen Achilles ’29, is in één klap weggevaagd; sterker nog, de stemming en het vertrouwen zullen gedaald zijn naar een nieuw dieptepunt. Zo doorgaan lijkt geen oplossing, voor de zoveelste keer van opstelling veranderen lijkt dat ook niet. Een nieuwe trainer? De vraag is of die in de resterende vijf wedstrijden van dit elftal, dat als los zand aan elkaar hangt, een team kan maken. Op de kantoren in het Parkstad Limburg Stadion zal heel snel besloten moeten worden wat wijsheid is.
De cijfers:
Verbist – 5: aan het grootste deel van de doelpunten kon hij niets doen, maar bij de 2-0 stond hij te slapen en in de tweede helft verprutste hij enkele doeltrappen. Hij leek nog het meest verslagen door de nederlaag.
Monteyne – 4: hij werd aan de rechterkant, wanneer daar eens iemand opdook, compleet overlopen en was zijn man de hele wedstrijd kwijt. Dat zorgde overigens niet voor al te veel gevaar, maar dat lag dus niet aan hem.
Biemans – 3: bij de twee doelpunten van Voskamp was hij hem volledig kwijt. Voor de rest was het opbouwend allemaal niet aan hem besteed.
Swinkels – 4,5: hij probeerde er nog wat van te maken, probeerde aan te sturen waar dat mogelijk was. Daarom komt hij nog in de buurt van een vijf. Ook hij leed echter in de opbouw veel onnodig balverlies.
Van Hyfte – 4: het experiment als verdedigende linkshalf/aanvallende linksback is mislukt. Het grootste gedeelte van de wedstrijd stond hij lucht te dekken en wanneer er eens iemand voorbij kwam, kwam diegene dus ook daadwerkelijk voorbij. Bovendien kwam hij niet aan z’n aanvallende taken toe.
Dijkhuizen – 3,5: op het middenveld komt zijn potentie er echt niet uit, mogen we na een aantal wedstrijden wel stellen. Gewoon rechtsback zetten, daar wordt iedereen vrolijker van. Dan creëer je bovendien een aanvallender elftal en laten we wel wezen, we zijn nog steeds gewoon een club die in de Eerste Divisie moet aanvallen.
Rutjes – 4: op zijn mentaliteit is echt niets aan te merken, echt niet, maar de gehele wedstrijd was het niet om aan te zien. Eigenlijk ging alles mis en daarmee is genoeg gezegd.
Faik – 4: er klopte heel weinig van aan zijn kant. Aan het spel verdelen, waar hij het van moet hebben, kwam hij wederom totaal niet toe. Aan alle kanten werden ballen ingeleverd.
Paulissen – 3: waar er bij Faik heel weinig klopte, klopte er bij Mitchel vandaag helemaal niets. Overal waar de bal niet was, rende hij hulpeloos in het rond en telkens wanneer de bal er wel was, werd er balverlies geleden. Misschien is Anco Jansen geen slecht idee voor zijn positie op zondag…
Gyasi – 4: zijn snelheid werd dit keer totaal niet benut, waar dat tegen Achilles nog wel het geval was. Als hij de bal kreeg, deed hij er overigens weinig bruikbaars mee.
Schreurs – 4: ongezien, eigenlijk. Hij kwam niet in het stuk voor, maar leek daar ook niet al te veel moeite voor te doen. Wat hij probeerde, mislukte.
Cicilia – 4: de helft die hij mocht spelen, maakte geen verschil voor het elftal van Trost. Ook hij was volledig machteloos.
Foto: Roda JC Live