Rechtbank veroordeelt Caanen: ‘diende alleen zijn eigen belangen’
Ton Caanen is veroordeeld tot een taakstraf van 240 uur. De rechtbank acht de oud-bestuurder van Roda JC onder andere schuldig aan valsheid in geschrifte en oplichting. Ook Wim Collard en Hessel Meijer krijgen straf.
De straf is lager dan de eis van het Openbaar Ministerie. Dat had zes maanden gevangenisstraf geëist tegen Caanen, die juist pleitte voor vrijspraak. De 56-jarige Gelener moest voor de rechter verschijnen, omdat hij met valse documentatie zijn woning in Spaubeek zou hebben aangekocht. Daarbij zouden Collard, voormalig algemeen directeur, en Meijer, voormalig commissaris, geholpen hebben.
Caanen was vanaf 2016 tot medio 2017 technisch directeur van Roda JC. Hij verdiende lof voor het binnenloodsen van Aleksei Korotaev, maar dat was niet genoeg om de enorme kritiek op zijn functioneren te doen verstommen. Caanen haalde in drie transferperiodes een waar leger aan spelers binnen, waarvan het merendeel mislukte én absurde salarissen verdiende. Verder pronkte Caanen vaak met samenwerkingsverbanden met buitenlandse topclubs, die nooit van de grond kwamen.
“is de rechtbank van oordeel dat Ton Caanen zich samen met Wim Collard en Hessel Meijer door het uitvoeren van listige kunstgrepen, schuldig heeft gemaakt aan oplichting van de ABN-AMRO”
Rechtbank Oost-Brabant, 17 januari 2022
Zo nu blijkt verdiende Caanen 12.000 euro per maand als directeur van Roda JC. Daarvan werd 7.000 euro door de club betaald, en 5.000 euro door het bedrijf van Hessel Meijer. Althans, dat was de bedoeling, want nog voordat het zo ver was, besloot die laatste zijn deel te voldoen door maandelijks € 3.500 aan Caanen te schenken. Meijer was indertijd ook als commissaris verbonden aan de club.
‘Listige kunstgrepen’
Voor de wet ging het vervolgens mis, toen Caanen zijn oog had laten vallen op een villa in Spaubeek. Daarvoor had hij een hypotheek nodig van € 800.000. Zijn jaarinkomen bij Roda van € 84.000 was daarvoor echter lang niet genoeg. En dus werden er, zoals de rechtbank het noemt, ‘listige kunstgrepen’ gebruikt om die hypotheek alsnog los te weken bij ABN-AMRO.
Zo overtuigde Caanen Collard ervan om een werkgeversverklaring uit te geven met daarop een salaris van € 144.000, terwijl beiden wisten dat hij dat helemaal niet verdiende bij Roda. Ook Meijer ging daarin mee, en gaf vanuit zijn bedrijf een salarisstrook uit met een salaris van € 5.000. Maar Caanen stond daar helemaal niet onder contract, want dat was via de schenking geregeld.
En dan was er nog de inmiddels beruchte ’ton van Meijer’. Om te doen alsof Caanen over voldoende spaargeld beschikte, maakte Meijer namelijk een ton over naar Caanen. Die € 100.000 stortte de technisch directeur een paar dagen later keurig terug, maar toen lag bij de ABN-AMRO wel al een afschrift van de spaarrekening met een saldo van € 102.744. Dat had dus maar € 2.744 mogen zijn.
“Bij het dienen van alleen maar zijn eigen belangen en realiseren van de eigen wensen heeft [Caanen] zich niet laten weerhouden van het anders en gunstiger (doen) voorspiegelen van de werkelijkheid”
Rechtbank Oost-Brabant, 17 januari 2022
Onjuiste belastingaangifte
Al met al leidt het tot een flinke reeks zaken, waarover Caanen veroordeeld wordt. Allereerst wordt hij schuldig bevonden aan het vervalsen van salarisstroken, werkgeversverklaringen en bankafschriften. Vervolgens wordt hem verweten dat hij die valse documenten ook daadwerkelijk heeft gebruikt, en dat hij daarmee ABN-AMRO heeft opgelicht.
Als klap op de vuurpijl wordt Caanen ook nog veroordeeld voor het doen van onjuiste belastingaangiften. Zo zou hij de inkomsten van Meijer niet hebben aangegeven, net als inkomsten uit werkzaamheden in Cyprus en Slowakije.
Waarom beslist de rechtbank dan toch niet tot zes maanden cel? Omdat het proces te lang heeft geduurd, en ook vanwege de media-aandacht. Die heeft impact op het emotionele welzijn van Caanen en zijn gezin, aldus de rechtbank. Bovendien kost het hem zijn maatschappelijke positie, omdat zowel lokale als landelijke media dit verhaal uitmeten.
Als medeplegers moeten ook Collard en Meijer eraan geloven: zij krijgen taakstraffen van 80 en 120 uur, omdat ze de voornoemde feiten samen met Caanen hebben begaan. Alle drie hebben zij zes weken de tijd voor het instellen van hoger beroep tegen de uitspraak.
