Schaakspel tussen promovendi eindigt in salonremise

Gisteravond speelde Roda JC Kerkrade voor het eerst in het nog prille seizoen 2015/2016 gelijk. Mede-promovendus N.E.C. hield de geel-zwarten op een gelijkspel, of was dat eerder andersom het geval? En moeten we met dit resultaat tevreden zijn? Roda JC Live blikt terug op de remise in het Parkstad Limburg Stadion.

Dunne spoeling
Iedereen die iets met Roda te maken heeft, kijkt al weken uit naar het inzetbaar worden van de drie versterkingen Juric, De Silva en Boakye. Als er iets is dat al bij het bekend worden van de opstellingen duidelijk werd, is dat dit zonder meer terecht is. Rigino Cicilia is na het duel tegen AZ vertrokken naar RKC Waalwijk en van de gelegenheidsspitsen Jansen en Paulissen is alleen laatstgenoemde nog over. Dat betekende dat de enige aanvallende speler die op zaterdagavond plaatsnam op de bank van Roda JC jeugdspeler Brian Jacobs was. Die speelde vorig seizoen alleen de eerste twee duels van het Jupiler League-seizoen en kreeg daarna te maken met een slepende blessure. De spoeling was gisteravond voorin dus wel heel erg dun, met alleen Gyasi en Jacobs (en Paulissen, maar die is dus eigenlijk middenvelder).

De onverwachte blessure van Tomi Juric was dan ook een grote aderlating voor de Kerkradenaren, want het betekende dat Darije Kalezic noodgedwongen hetzelfde elftal als tegen AZ (0-1) het veld in moest sturen. Met die elf ontvouwde zich hetzelfde beeld als in het AFAS Stadion. Verdedigend zit het allemaal prima in elkaar, op het middenveld kunnen we goed voetballen, maar aanvallend missen we, zonder de nieuwe spitsen, scorend vermogen. Wat daaruit volgde was een schaakspel tussen twee ploegen die de nadruk legden op de verdedigende organisatie en die voorin moeite hebben om het net te vinden. Het resultaat was dan ook een duel dat zich vooral op het middenveld afspeelde en misschien wel spannend was, maar voor de neutrale toeschouwer vooral ook saai.

Staat als een huis
Gedetailleerder houdt dit in dat we verdedigend slechts één grote kans hebben weggegeven en dat was nog binnen de honderd seconden. Toen raakte Navarone Foor, die tot nu toe de enige doelpuntenmaker is van de Nijmegenaren in dit seizoen, met zijn schot de paal. Daarna is NEC nog sporadisch in het zestienmetergebied van Roda geweest, maar tot concrete kansen heeft dit nauwelijks geleid. Foor werd overigens met grote regelmaat knap afgestopt door uitblinker aan Roda-zijde Rostyn Griffiths. Daarmee hield De Trots van het Zuiden voor het eerst sinds april 2012 weer eens drie wedstrijden op rij de nul. En als je de nul houdt, kan je niet verliezen.

Maar als je zelf niet scoort, kan je ook niet winnen. En dus werd het een gelijkspel in Kerkrade. Op het middenveld had Roda in het begin grote moeite om de bezoekers in bedwang te houden, maar na ongeveer een half uur spelen nam de thuisploeg het heft in handen. Pas aan het eind, toen N.E.C. middenvelder Ritzmaier voor aanvaller Sleegers had gewisseld, kreeg Roda weer enige moeite.

Stootkracht noodzakelijk
Duidelijk was gisteren echter dat het aan stootkracht ontbreekt. Soms werden aanvallen niet goed genoeg uitgespeeld. Daarin heeft het uitvallen van Farshad Noor, in de eerste vier wedstrijden uitblinker, zeker meegespeeld. Noor zat weliswaar niet lekker in de wedstrijd, maar kan met zijn creativiteit uit het niets belangrijk zijn. Na drie ongelukkige botsingen moest hij echter duizelig naar de kant; een lichte hersenschudding leek uiteindelijk de diagnose te zijn.

Vaker kwam het echter voor dat de spitsen niet bereikt werden. Gyasi kwam regelmatig aan de bal, maar stond dan helemaal alleen, omdat Paulissen – toch echt een middenvelder – niet goed genoeg aansloot. Het zegt genoeg dat de gevaarlijkste wapenfeiten van Roda schoten uit de tweede lijn waren, met name van Faik. Met spitsen als Juric en Boakye is het te hopen dat dit probleem snel opgelost zal zijn en dan krijgt Roda ongetwijfeld meer mogelijkheden om gevaarlijk te zijn.

Aangezien de langverwachte aanvallers er nog niet bij waren, is het terecht dat Kalezic zo hamerde op de verdediging. Bij een achterstand zou het immers een hels karwei zijn geworden om nog tot een gelijkmaker te komen. Feyenoord is echter andere koek dan Heracles, De Graafschap en N.E.C. Het is daarom ook van levensbelang dat tegen Feyenoord in ieder geval één van de twee spitsen kan meespelen en het liefst allebei. Daarom wordt volgende week een heel interessante testcase voor de tot nu toe zo stabiele Roda-verdediging. Kunnen zij dan ook standhouden of hebben we de stootkracht van de versterkingen hard nodig om op z’n minst aanspraak te kunnen maken op een punt? We gaan het volgende week zien.

Cijfers
Van Leer – 7. Bij vlagen trad hij erg goed op, met name in de lucht. Eén moment van twijfel zat erbij en daar had hij geluk dat Santos niet scherp genoeg was.
Dijkhuizen – 6,5. Af en toe was Henk onbesuisd of te ver naar voren te vinden en dan moest hij in de achtervolging. Geen schande, maar wel opvallend in een wedstrijd waar men op zeker speelt.
Sankoh – 5. Hij oogde niet scherp. Vier of vijf passes werden zo in de voeten van een middenvelder van N.E.C. geschoven: levensgevaarlijk. Dat kan niet op dit niveau. Gelukkig liep het goed af.
Swinkels – 6,5. Degelijk. Loste vaak de problemen op.
Van Peppen – 6. Er was erg veel ruimte voor N.E.C. op de rechterkant en daar kwam dan ook het meeste gevaar vanaf. Af en toe leek Ard een beetje te slapen.
Griffiths – 7. Wist Foor af te stoppen en dat is knap. Erg nuttige wedstrijd.
Faik – 7. Bij gebrek aan Noor wist hij het spel aardig te maken. Twee gevaarlijke schoten van afstand.
Van Hyfte – 6. Zie Van Peppen.
Gyasi – 6,5. Dreigend, erg dreigend, maar miste duidelijk iemand die aansloot. Daardoor strandden zijn acties vaak ongelukkig.
Paulissen – 6,5. Tikte vrolijk mee en zette vaak gevaarlijke aanvallen op, maar hij is duidelijk geen afmaker.
Van Son – 6,5. Maakte een betere indruk dan bij eerdere invalbeurten.

Foto: Roda JC Kerkrade