Top/Flop | Roda JC Kerkrade – FC Groningen

Twee dagen na de wedstrijd tegen FC Groningen en één dag voor de wedstrijd tegen ADO Den Haag kijken we nog even terug op de aardig gelukte remake van de bekerfinale van Kazachstan in het Parkstad Limburg Stadion. Nadat Roda JC het ijs wist te breken en als een stel huskies door de Groningse defensie wist te slalommen, kwamen de bezoekers later in de wedstrijd terug tot een gelijkspel. De trots van het noorden en de trots van het zuiden, in winterse omstandigheden met recht elkaars tegenpolen, maakten er een vermakelijk duel van die uiteindelijk geen winnaar kende. In Top/Flop zetten we een aantal hoogte- en dieptepunten op een rij en publiceren we verder onze beoordelingen.

TOP
Simon Gustafson: was met twee doelpunten de grote man van de eerste helft en uiteindelijk van vitaal belang voor het puntgewin na negentig minuten. Hoewel de eerste goal simpel leek ging er oplettendheid aan vooraf; het tweede doelpunt was een bijzonder fraaie afstraffing van Gronings defensief geblunder. Na rust bleek de Zweed minder goed aanspeelbaar, maar zijn stempel op de wedstrijd is stevig genoeg voor een aparte vermelding in deze rubriek.

Aanwezige supporters: het moet gezegd worden dat het absoluut niet meeviel om de barre omstandigheden van de vroege zondagmiddag te doorstaan. Toch wist een heel behoorlijk aantal supporters het stadion te vinden voor de wedstrijd en dat is natuurlijk een compliment waard. Een bijzondere vermelding is er voor de fans van de bezoekende club, die een retourtrip van ruim zevenhonderd kilometer ervoor over hadden om in de vrieskou een parodie op een wedstrijd te zien. Dat zijn de echte!

Hidde de sneeuwschuiver: hoewel voor en tijdens de eerste helft wel het een en ander werd gedaan om op z’n minst te kunnen spreken van een ‘voetbalveld’, was het vooral voor de ingelaste schuifpauze behelpen wat voetbal betreft. Een leuk hoogtepunt in de sneeuwchaos werd gecreëerd door doelman Hidde Jurjus, die zelf het heft (of eigenlijk de schep) in hand nam en de begrenzing van zijn doelgebied sneeuwvrij maakte. Niet onverstandig natuurlijk, gezien de regel dat de doelman niet of nauwelijks gehinderd mag worden in dat vak. Toch gaat het ons vooral om het mooie beeld dat het opleverde van een doelman die, praktisch gericht als hij is, bijdroeg aan het sneeuwvrij maken van het Parkstad Limburg Stadion.

FLOP
Centrale defensie: over het algemeen stond de verdedigende linie heel aardig tegen de Groningse FC, maar toch viel dit deel van de ploeg de twee tegengoals enigszins aan te rekenen. Met de 2-1 kwam Van Weert wel heel vrij inglijden, terwijl na rust het doorbreken van diezelfde Van Weert (in combinatie met de al dan niet discutabele noodrem van Auassar) uiteindelijk zorgde voor het in rook zien opgaan van twee van de drie punten.

Verval na sneeuwruimen: het meest opvallend tijdens de wedstrijd was natuurlijk de kleur van het veld: wit voor rust, groen erna. Behalve dat de spelers van FC Groningen ineens een stuk beter zichtbaar waren, zorgde het beter bespeelbare veld er ook voor dat het hotseknotsbegoniavoetbal tot op zekere hoogte werd vervangen door meer tactisch veldspel. De Groningers bleken daarin beter op elkaar ingespeeld dan de Limburgers, want het dominante Limburgse spel in de sneeuw verdween als, nou ja, sneeuw voor de zon. Het leidde tot meerdere kansen voor de bezoekers, terwijl voor de pauze Groningen naast de goal maar één keer in de buurt van Jurjus en zijn vangnet kwamen.

Mario Engels: wie absoluut niet tot zijn recht kwam in deze omstandigheden was dezelfde man die de voorgaande wedstrijden juist wist te excelleren. Dat lag echter niet volledig aan hem; Engels is als rechtspoot op de linkerflank iemand die constant naar binnen komt en de combinatie, of in ieder geval de drukte opzoekt. Met een nagenoeg onbespeelbaar veld loont het echter veel meer om met zoveel mogelijk lange ballen en zo min mogelijk combinaties over de grond te werken. Het naar binnen komen van Engels leidde nu consequent tot balverlies en dat was gegeven het veldoverwicht zonde.

Beoordelingen
Hidde Jurjus – 7,5: speelde een prima wedstrijd en aan de tegendoelpunten kon hij niets of weinig doen. Het eerder genoemde sneeuwschuifmoment was een leuke toevoeging.
Henk Dijkhuizen – 7: stond als een huis maar speelde geen dijk van een wedstrijd – wel een heel aardige.
Christian Kum – 6,5: was vroeg in het duel even aangeslagen en kon verder over het algemeen de zaak aardig bijbenen.
Adil Auassar – 5: rood of geen rood, dat is de vraag, maar het was wel een dekkingsfout en die zagen we zondagmiddag meer.
Jannes Vansteenkiste – 6,5: zorgde ervoor dat er van de Groningse vleugel weinig gevaar kwam.
Mikhail Rosheuvel – 7: wist zich links en rechts door de defensie van de noorderlingen heen te slalommen.
Mohamed El Makrini – 5,5: de zwakke factor op het middenveld. Pluspunt was wel dat de gele kaart deze week achterwege bleef.
Simon Gustafson – 7,5: zie ‘Top’.
Tsiy William Ndenge – 6,5: speelde anoniempje in het elftal van Molenaar.
Mario Engels – 5: zie ‘Flop’.
Dani Schahin – 7,5: speelde als aanspeelpunt een belangrijke rol en had met zijn gekeerde schot op doel een groot aandeel in de openingstreffer.