Analyse Periode 1: Meer plussen dan minnen voor Roda JC
Roda JC Kerkrade sloot de eerste periode af met een gelijkspel tegen Jong PSV. Na eerder 7 overwinningen te hebben geboekt en slechts 1 nederlaag te hebben geleden beëindigde het team van Trost de periode op de derde plek op de ranglijst. Roda JC Live analyseert de positieve en negatieve punten in deze periode en kijkt hoe de concurrentie ervoor staat.
Positief
Sinds de start van de competitie kunnen we over een hoop zaken tevreden zijn. We hebben ze, en ja, het zijn er écht een hoop, voor u op een rijtje gezet.
- Allereerst; 7 van de 9 wedstrijden winnen is natuurlijk een uitstekend aantal. Dat is niet iedere ploeg die in een nieuwe competitie terechtkomt gegeven, kijk maar naar RKC Waalwijk. Resultaattechnisch zit het tot nog toe wel snor en het geeft vertrouwen aan een team. Niet onbelangrijk is dat 2 van deze 7 overwinningen werden geboekt op onze vrienden uit Maastricht en Sittard. Menig Roda-supporter zal slecht geslapen hebben met de gedachte dat er zo vroeg in het seizoen een derby verloren zou kunnen worden. Hoe dan ook, met 2-0 overwinningen thuis tegen MVV en op bezoek bij Fortuna Sittard lijkt de Roda-supporter zich op maandagochtend met vertrouwen richting de koffie-automaat op kantoor te kunnen begeven, op z’n minst tot aan de winterstop.
- Als gevolg van de positieve rumour around the club en bovenal de goede resultaten, zitten er voor Jupiler League-begrippen tijdens ieder thuisduel ongekend veel toeschouwers in het Parkstad Limburg Stadion. Met een toeschouwersrecord tegen MVV (13.937) en een gemiddelde dat boven de 11.000 uitkomt, verbaast de Kerkraadse achterban vriend en vijand; de club is in haar begroting uitgegaan van zo’n 7.500 tot 8.000 toeschouwers per thuisduel. Ook de uitvakken zitten continu bomvol wanneer de Kerkadenaren op bezoek komen en de spelers profiteren van deze steun in de rug.
- Het succesje in de KNVB Beker, waarin Roda JC erin slaagde om de nummer 4 van de Eredivisie, sc Heerenveen, uit het toernooi te knikkeren, heeft aangetoond dat deze selectie (want Trost stelde zelfs 6 bankzitters op in deze wedstrijd) niet alleen voor Jupiler League-begrippen de nodige kwaliteiten herbergt; de Eredivisionist maakte geen moment aanspraak op de overwinning in het PLS. En bovenal blijft de KNVB Beker natuurlijk de kortste weg naar Europees voetbal….
Rigino Cicilia scoort in het bekerduel met sc Heerenveen de 1-0. (Bron: Pro Shots) - Waar Roda tijdens de zomertransferperiode al de nodige bruikbare versterkingen wist te strikken, heeft men ook na de competitiestart en na de deadline de selectie nog kunnen uitbreiden met spelers die iets toevoegen; Danny Schreurs geeft meer mogelijkheden op meerdere aanvallende posities, Bart Biemans is een onbetwist zekerheidje in het centrum van de verdediging en Hicham Faik, die als grote onbekende binnenkwam, heeft al aangetoond dat hij over dusdanig veel voetballend vermogen beschikt dat we verrast zouden zijn wanneer hij zijn plekje op het middenveld nog kwijtraakt.
- Onder aanvoering van spelers als Biemans, Ramos, Rutjes, Van Hyfte en ook Van Peppen lijkt er een mentaliteitsomslag ten opzichte van het vorige seizoen waarneembaar. De manier waarop het elftal, en deze spelers in het bijzonder, zich binnen, maar ook buiten de lijnen presenteren, getuigen van vastberadenheid en een wil om 90+ minuten lang het gras op te vreten. In het geval van Van Peppen heeft dat erin geresulteerd dat de kritische achterban hem weer aanmoedigt in plaats van uitfluit. Koempelmentaliteit?
- Mede door de positieve comeback van Van Peppen ziet het er achterin een stuk stabieler uit, met name sinds september. Met Bram Verbist heeft de club een uitstekende doelman aangetrokken die ook de fans direct bij een wedstrijd betrekt. Verder lijkt het vervangen van Timo Letschert door de terugkeer van Bart Biemans alleen maar positief uitgepakt te hebben; Biemans past als persoonlijkheid veel beter in dit team en de cijfers spreken in zijn voordeel; in de 5 duels mét Biemans incasseerde Roda slechts 2 tegentreffers en hield het 3 keer de 0; in de eerste 4 wedstrijden, waar de Belg niet bij was, incasseerden de geel-zwarten 7 tegentreffers; dat hangt uiteraard ook met andere factoren samen, maar met name de rust die Bartje brengt lijkt hierin essentieel.
- Waar menigeen niet had gedacht dat Frank Demouge na het vorige seizoen ooit nog eens 90 minuten binnen de lijnen zou staan, heeft het mis; de aanvaller speelde de afgelopen 4 wedstrijden de volle 90 minuten en liep daarin ook nog eens meer meters dan ooit tevoren. Dat is een prettige constatering. Frankie mag alleen zo nu en dan best wel eens het netje laten bollen, zometeen meer daarover.
- Doordat er een hoop grootverdieners wegbezuinigd moesten worden, is er ook ruimte gekomen voor jeugdspelers binnen de lijnen; Brian Jacobs begon het seizoen zelfs als basisspeler, Brian Thong debuteerde op bezoek bij FC Volendam, Mitchel Paulissen speelde in het merendeel van de duels en Rigino Cicilia was zelfs al 2 keer trefzeker in de hoofdmacht. Dat is natuurlijk bijzonder positief.
- Gouden wissels; we hebben ze al meermaals mogen aanschouwen dit seizoen. Al vier maal besliste een invaller een duel in het voordeel van de Kerkradenaren; we hebben ze even voor u op een rijtje gezet:
Best beoordeelde spelers
Op basis van de wedstrijdbeoordelingen die we na iedere wedstrijd van Roda JC toekennen aan de spelers die, op z’n minst, de helft gespeeld hebben, hebben we wanneer we de gemiddeldes uitrekenen een voorlopige top 5 in het spelersklassement kunnen opstellen:
5. Marc Höcher – 6.4: Höcher kende een vliegende start van het seizoen. Met 4 doelpunten in de eerste 5 wedstrijden was hij destijds verantwoordelijk voor de helft van de Kerkraadse doelpuntenproductie. Vervolgens kampte de linksbuiten met een blessure en moet hij door de systeemwissel van 4-3-3 na 4-4-2 opmerkelijk genoeg knokken voor een plekje in het basiselftal.
4. Ard van Peppen – 6.6: Was menigeen hem na vorig seizoen liever kwijt dan rijk, is dat dit seizoen wel anders. Verdedigend ziet hij er beter uit, combinerend bestrijkt hij de gehele linkerflank en hij zag zijn sterke seizoensstart beloond worden met een treffer in de derby tegen MVV. Miste alleen het duel met Jong PSV door een lichte blessure.
3. Nathan Rutjes – 6.8: Dat de club op zoek is gegaan naar spelers die over de befaamde ‘koempelmentaliteit’ beschikken, komt het best tot uitdrukking bij nieuweling Rutjes. Loopt zich wedstrijd na wedstrijd de longen uit het lijf, of dat nou als controlerende middenvelder, rechtsback of als rechtsback is, en heeft zich al snel opgeworpen tot een van de leiders van dit team.
2. Bram Verbist – 6.8: Troefde in de voorbereiding Benjamin van Leer af in de strijd om de positie onder de lat. Verbist had weinig tijd nodig om tot publiekslieveling uit te groeien, met een gestopte dubbele strafschop in het openingsduel tegen RKC en nog een hoop fantastische reddingen, vooral ook thuis tegen FC Eindhoven. Betrekt daarnaast het publiek bij het spel en zijn emoties tijdens de wedstrijd.
1. Bart Biemans – 6.9: Terug van weggeweest; Bartje Biemans troeft in dit lijstje ternauwernood zijn Belgische teamgenoot af in de strijd om de eerste plaats. Biemans heeft de onrustige en ongemotiveerde Letschert al snel doen vergeten in het hart van de verdediging en blijkt de meest stabiele, positieve factor tot dusver. Het is maar goed dat hij terug is!
Negatief
Wie A zegt, moet ook B zeggen. Hoewel we natuurlijk overwegend positief kunnen zijn over de ontwikkelingen bij Roda tot dusver, is er op een aantal vlakken wel degelijk ruimte voor verbetering. We kwamen tot het volgende lijstje:
- Ja, we kennen het verhaal met KNVB dit en KNVB dat; desondanks, het aantal rode kaarten dat onze club in met name de eerste paar speelronden wisten te verzamelen, lag toch echt aan de spelers zelf. De handsbal van Ramos op de doellijn tegen RKC was een alles-of-niets-reactie. De tweede gele kaart (en dus rood) voor Van Hyfte tegen FC Eindhoven, op de helft van de tegenstander, was oliedom. De rode kaart voor Dijkhuizen in datzelfde duel mocht dan wel discutabel gevonden worden, maar je kunt ook zeggen dat de rechtsback de scheidsrechter op zo’n moment niet eens de mogelijkheid moet geven om een rode kaart te trekken. Dat Van Berkel één wedstrijd later, bij een 3-0 achterstand bij Volendam met nog een handvol minuten te spelen, besluit om een tweede gele kaart te pakken voor een doorgebroken speler, zouden we ook niet onder de categorie ‘intelligent’ willen scharen. Wonder boven wonder leverden de drie eerstgenoemde rode kaarten geen puntverlies op; desondanks zal Roda zich dit niet opnieuw kunnen veroorloven, wil men bovenin blijven meedraaien.
- De rode kaarten toonden daarnaast aan dat de samenstelling van de selectie niet bepaald gebalanceerd is; Trost beschikt over 7 pure verdedigers, maar Monteyne ontbreekt al sinds de seizoensstart door blessureleed en de trainer acht Daryl Werker nog niet klaar om speelminuten te maken in competitieverband. Daardoor blijven alleen Dijkhuizen, Biemans, Ramos, Van Peppen en als reserve Van Berkel over. Bij schorsingen en blessures heeft Trost daardoor geen opties achter de hand en heeft Rutjes al meermaals als gelegenheids-rechtsback gespeeld; hoewel de defensie zoals eerder gezegd er redelijk stabiel uitziet, rust dit vooral op een stabiele basisformatie, maar wordt het daarna lastig om afwezigen op te vangen. Opmerkelijk genoeg beschikt Roda wel over 9 bruikbare spelers (de spitsen Demouge, Plat en Cicilia, en verder nog Höcher, Lagouireh, Jacobs, Schreurs, Paulissen en de weliswaar nog geblesseerde Jansen voor de overige posities) voor de 3 aanvallende posities in het elftal; van deze 9 namen zullen er wekelijks minstens 2 niet eens de wedstrijdselectie halen. Had de clubleiding dat geld niet beter in een extra verdediger kunnen investeren?
- Frank Demouge blijkt voor Trost de eerste kandidaat voor de spitspositie. We constateren echter dat wanneer de lange bal op de lange en fysiek sterke Demouge gehanteerd wordt, dat de centrumspits tijdens de meeste wedstrijden zijn rol als aanspeelpunt wel goed vervult, maar dat er daarna weinig effectieve acties van de spelers om hem heen volgen. Vrijwel alle vleugelaanvallers in Roda’s selectie krijgen de bal liever in de voeten aangespeeld dan dat ze in de diepte gestuurd worden (Lagouireh, Plat, Höcher en Paulissen zijn hier allemaal voorbeelden van). Het lijkt derhalve logischer om het aanvalsspel via individuele acties of combinaties op de vleugels in plaats van via Demouge op te zetten, maar wanneer een wedstrijd moeizaam verloopt lijkt het elftal deze tactiek al snel overboord te gooien. De energie die zijn functie als tussenstation van Demouge vraagt, leidt er misschien zelfs toe dat hij minder scherp is in de afronding; Frankie heeft al genoeg scoringskansen gekregen, maar hij staat nog steeds op 0 doelpunten.
Ook in het duel tegen Jong PSV kwam Frank Demouge niet tot scoren. (Bron: Pro Shots) - Roda is er tot op heden zelden in geslaagd om gedurende een hele wedstrijd een regelmatig, positief spelpeil vast te houden. Een wervelend halfuur vóór rust tegen MVV, dominante eerste helften tegen Jong PSV en Fortuna, een sterke comeback in de tweede helft tegen Telstar en Helmond Sport, het betrof telkens slechts een gedeelte van de wedstrijd waarin Roda zich presenteerde zoals het dat voor een heel duel voor ogen had. Na een voorsprong te hebben genomen brengt de ploeg zichzelf vaak in de problemen door teveel achteruit te lopen en daardoor zijn wedstrijden niet na een uur spelen beslist, maar blijven de drie punten tot aan de laatste seconde onzeker.
- De systeemwissel van 4-3-3 naar 4-4-2 pakte uitstekend uit in het bekerduel met sc Heerenveen, maar in de competitie lijkt dat (nog) niet het geval. Wellicht dat Roda in het bekerduel zo goed voor de dag kwam omdat, behalve de systeemswissel, met name de gemotiveerde spelers die eens in de basis mochten beginnen zich van hun beste kant lieten zien en Heerenveen met een collectieve off-day kampte. In de Jupiler League leverde de 4-4-2-variant tot dusver een meer dan moeizame 1-2 overwinning bij Helmond Sport op en een onnodig 1-1 gelijkspel tegen Jong PSV, hoewel we daarbij moeten aantekenen dat Roda tegen Jong PSV wellicht zijn meest dominante wedstrijd tot dusver speelde. Daarnaast lijkt Marc Höcher, de man die zo makkelijk het net vond in de 4-3-3-formatie, het kind van de rekening van deze switch te worden en lijkt er überhaupt weinig plaats voor vleugelspelers. Creëert dit niet eerder onrust en onzekerheid in plaats van een geoliede machine volgens een vast systeem?
De concurrentie
Aan het eind van periode 1 zijn er vier ploegen die een gezamenlijke kopgroep in de Jupiler League vormen:
Zoals in de tabel te zien is, wist N.E.C. tot dusver één overwinning meer te boeken dan FC Volendam, Roda JC Kerkrade en FC Eindhoven. Wat verder opvalt, is dat N.E.C. en FC Volendam ook beduidend vaker scoren dan de Limburgers en Brabanders; Het Andere Oranje laat gemiddeld bijna 3 doelpunten per wedstrijd aantekenen. De 15 treffers van Roda staan daarbij in schril contrast; ook qua tegentreffers leggen de Koempels het hier af, aangezien zij er 4 meer incasseerden dan N.E.C. en Volendam en 2 meer dan Eindhoven. Logischerwijs staan de geel-zwarten er qua doelsaldo niet zo rooskleurig voor als de concurrentie; het is allemaal het gevolg van de stevige nederlaag bij Volendam en de minieme marge waarmee Roda het merendeel van haar wedstrijden wist te winnen;
De onderlinge duels hebben we hier in het geel aangegeven. De sterke reeks van FC Eindhoven valt op; zij wonnen hun laatste 6 wedstrijden en incasseerden in de laatste 4 duels geen enkel tegendoelpunt. Verder leden zij alleen nederlagen tegen degradanten N.E.C. en Roda JC. FC Volendam ging eveneens onderuit tegen N.E.C., maar bleek in een rechtstreeks duel duidelijk te sterk voor Roda JC. Hadden zij geen misstap begaan tegen FC Den Bosch (1-1), dan was het team van Hans de Koning en niet N.E.C. de winnaar van periode 1 geworden. De koploper won zoals gezegd van zowel Eindhoven als Volendam, maar ging opvallend genoeg onderuit bij Jong PSV door een doelpunt in de absolute slotfase. Doordat daarna 5 overwinningen volgden, eiste het team van Ruud Brood de periodetitel en de kop van de ranglijst voor zich op.
Wie houden we in de gaten?
Uiteraard zal eenieder die bij Roda betrokken is zich bovenal met het eigen team bezighouden alvorens er naar de concurrentie gekeken wordt. Dat geldt in zekere zin ook voor Roda JC Live. Het is natuurlijk vooral afwachten of de beschreven positieve punten vastgehouden kunnen worden en of de mindere zaken in de komende periode gaan verbeteren. Daarnaast zullen we een aantal spelers in het bijzonder in de gaten houden; zou Rigino Cicilia zijn goede vorm ook over een langere tijdsbestek kunnen doortrekken? Verder verwachten we het een en ander van Hicham Faik, die sinds zijn entree binnen de lijnen een meer dan goede indruk heeft achtergelaten en van grote waarde kan zijn voor het team. Tenslotte is daar nog Anco Jansen. Hij maakte vorige week zijn rentree in het beloftenelftal en lijkt dit kalenderjaar nog zijn rentree te gaan maken in de hoofdmacht na een ongekende lange blessureperiode. Kan hij dan eindelijk de vorm van bij zijn vorige club, de Graafschap, ook in Kerkrade op de mat leggen? Het zou in aanvallend opzicht wel eens de joker van Roda JC kunnen blijken.
Headerfoto: Pro Shots