Column | Eindelijk: een ouderwetse, keiharde afstraffing

Gisteravond gebeurde precies wat Roda JC nodig had, om met frisse moed op weg te kunnen naar de play-offs. Heerlijk, een ouderwetse, keiharde afstraffing. Er zijn geen excuses meer voor het team van Van der Luer.

Bijna exact vier jaar geleden, op een zonnige Paasmaandag, trainde René Trost voor het laatst zijn Roda JC. De club uit Kerkrade verzoop op Het Kasteel tegen Sparta, de uitslag werd maar liefst 6-0. Daardoor sloop het besef in de spelersgroep: dit kan zo echt niet langer. Er ontstond een teamgeest, waarbij de spelers voor elkaar door het vuur gingen. Zo werd uiteindelijk met een gemankeerde selectie de ondenkbare promotie bewerkstelligd.

Nutteloze trainerswissels
Precies dat is wat Roda JC nu ook nodig heeft. De trainerswissel heeft al plaatsgevonden en heeft, zoals gebruikelijk, niets opgeleverd. Na het ontslag van Ruud Brood zakte de ploeg op de ranglijst en degradeerde zij. Na het ontslag van Trost werd het voetbal in de competitie geen haar beter, maar ontstond er wel een ploeg die voor elkaar door het vuur ging. Kalezic moest het veld ruimen, terwijl hij achteraf de enige bleek die de situatie juist voor ogen had. Anastasiou moest er op het laatste moment uit, waarna Roda met meer geluk dan wijsheid MVV wist te verslaan. Een track record om trots op te zijn als supporter van de ‘Trots van het Zuiden’.

Nu was het Robert Molenaar die zijn congé kreeg, terwijl hij met zijn selectie op een verdienstelijke zevende plek bivakkeerde. Twee wedstrijden later is Roda JC prompt afgegleden naar de elfde plaats. Dat kan je Eric van der Luer niet verwijten, want over zijn trainerskwaliteiten is na deze twee wedstrijden nog niets duidelijk geworden. Wel lijkt nu al duidelijk te worden dat ook het vertrek van de zevende trainer in zes jaar eigenlijk niet nodig was.

Koppen bij elkaar
Het is nu tijd voor het team om bij elkaar te komen. Dit was namelijk geen wedstrijd waarin een voorsprong werd weggegeven, of een wedstrijd waarin de kansen simpelweg niet benut werden. Dit was geen wedstrijd om ‘als dit, als dat’ te roepen, dit was een snoeiharde vernedering tegen Helmond Sport. Helmond, dat van de laatste 38 wedstrijden er precies twee won.

Schrijnend om te zien was hoe alle spelers vertwijfeld de duels ingingen (en ze vervolgens verloren), hoe elke tweede bal voor Helmond Sport was, hoe ballen soms meters van voeten wegsprongen en hoe weinig beweging er in het elftal was. Nu zijn er geen excuses meer en ligt er voor de selectie een uitgelezen kans: de kans om de koppen bij elkaar te steken en zelf te zeggen, zo gaan we het niet langer doen. Tijd voor verandering. Zeker in de Keuken Kampioen Divisie kan je met gezond fanatisme al een heel eind komen.

Het zal mij benieuwen, maandag. Dan echt tegen de nummer laatst.

Foto: Roda JC Live