Nabeschouwing | Anastasiou haalt zijn gram

Concurrenten die week na week punten pakken en een alsmaar korter wordend lijstje met resterende wedstrijden. Het was weer eens tijd voor een driepunter van Roda JC Kerkrade, en die kwam er dan ook: het werd 3-1 tegen FC Groningen. Coach Anastasiou wilde verandering, veranderde zelf het een ander én zag dat die verandering nog goed uitpakte ook.

Drie wijzigingen voerde de oefenmeester, die zich behoorlijk kritisch uitliet over de instelling van een aantal spelers, door in het elftal dat zondagmiddag aan de aftrap stond in een zonnig Kerkrade. De van een blessure herstelde Martin Milec kreeg zijn plekje in de verdediging terug, waardoor Frederic Ananou terug kon naar het centrum van de defensie en Daryl Werker op de bank belandde. Voorin maakte de tot nu toe wat fletse Gyliano van Velzen plaats voor Mikhail Rosheuvel. Maar de meest opvallende wijziging die de staf doorvoerde, vond plaats op het middenveld. Captain Tom van Hyfte werd onvervalst gepasseerd, wat goed nieuws was voor Adil Auassar. De kartrekker bij de seizoensstart mocht weer eens vanaf de eerste minuut opdraven.

Wind in de zeilen
De door de stevige nederlagen (3-0 bij sc Heerenveen en 4-0 bij PSV) flink onder druk staande Anastasiou had nu wél de wind mee en zag dat zijn keuzes allemaal goed uitpakten. Milec zorgde als rechtsback zonder directe tegenstander voor diepgang waar dat mogelijk was en maakte in defensief opzicht geen flaters. Zijn collega op rechts, Rosheuvel, kwam daar veel beter tot zijn recht dan Mitchel Paulissen (zondag linksbuiten) daar in de afgelopen duels. Niet alles ging goed bij Rosheuvel, dat mag geen nieuws heten, maar met een aantal doelgerichte schoten en uitstekende voorzetten (waarvan er ééntje werd binnengekopt door nota bene kabouter Ajagun) kende hij een prima rendement en greep daarmee de kans die hij kreeg van zijn coach. Datzelfde gold voor Adil Auassar. De veelzijdige, maar vooral veelbekritiseerde middenvelder leek het besef te hebben dat dit voor het team, maar vooral hemzelf een uitgelezen mogelijkheid was om een slag te slaan, en dat deed hij dan ook. Was overal op het middenveld te vinden, kwam veel vaker dan gebruikelijk in de duels en zorgde vaak voor de beste voortzetting naar voren toe. Kortom: de Auassar die we kenden van het begin van het seizoen.

De vaak vanuit kansrijke positie missende Abdul Ajagun kopte vol overtuiging de 1-0 tegen de touwen.

Eerlijkheidshalve moeten we daar wel aan toevoegen dat FC Groningen daar een behoorlijk beperkte, apatische wedstrijdinstelling tegenover zette. De ploeg van Ernest Faber leek wel heel snel het idee te hebben dat het allemaal wel goed zou komen op bezoek bij de ploeg ‘die men in het hele land als Duitsers betiteld’, zoals Bryan Linssen enkele dagen voor de wedstrijd sprak in de pers. Dat werd hem niet in dank afgenomen in het Parkstad Limburg Stadion, zeker omdat de ex-speler van alle minder bedeelde profclubs in deze provincie al vroeg in de wedstrijd liet blijken het oneens te zijn met alles dat bewoog wat geen groen-wit shirt aan had. Het vervelende voor Linssen is dat het hem buiten een betekenisloze eretreffer niet lukte om zijn stempel te drukken op het door hemzelf aangedikte duel. Sterker nog, de aanvaller ging zijn boekje te buiten en besloot enkele minuten voor het eind een volstrekt ridicule schop aan Frederic Ananou te verkopen, wat hem op een directe rode kaart en waarschijnlijk enkele wedstrijden schorsing kwam te staan. Frustraties beteugelen is een kunst, vraag dat maar aan de dik 13.000 toeschouwers die er zondagmiddag weer zaten. De deuken die de geel-zwarte wagen in de afgelopen weken en maanden opliep, werden tegen de Trots van het Noorden deels hersteld.

Schorsingen: aderlating, of niet?
Nee, scheidsrechter Van den Kerkhof had zijn kaarten niet begraven, maar gewoon bij zich in het vertrouwde borst- en broekzakje. Viermaal toverde hij daar een gele prent uit tevoorschijn (Reijnen (GRO), Papazoglou, Van Peppen en Van Hyfte (RJC)), wat met name voor de heren Van Peppen en Van Hyfte een vervelende zaak bleek. Peppie kreeg ‘m voor een worsteling met een lastige Groninger, Tommie kreeg ‘m voor een te late charge op de rand van het zestienmetergebied. Voor de beide spelers was het de vijfde gele kaart van het seizoen, waardoor zij het thuisduel tegen FC Twente (aanstaande vrijdag) wegens de automatische schorsing aan hun neus zien voorbijgaan. De vraag is hoe Anastasiou dat gaat opvangen, omdat Van Peppen ondanks de winterse komst van Verboom de onomstreden linksback is gebleven. Voor Van Hyfte is het vooral een persoonlijke zeperd, want de gepasseerde aanvoerder (en die passeer je als coach niet zomaar) ziet dus opnieuw dat directe concurrenten zijn rol gaan invullen. Mohamed el Makrini keert terug van een schorsing en is dus de logische vervanger op een middenlinie die tegen Groningen prima functioneerde. Vooruit, het navigatiesysteem van Gnjatic leek zo nu en dan richting Sarejevo te zijn afgestemd getuige zijn op het oog vreemde looplijnen bij balverlies, maar weinigen zullen Van Hyfte zondag écht gemist hebben. Een pijnlijke zaak voor de man die zóveel belangrijke goals heeft gemaakt in het geel en zwart.

Vrijdag dient zich een volgende gelegenheid aan om punten te pakken, in eigen huis tegen het toch wat onvoorspelbare FC Twente. Een lastige klus, maar de wedstrijd tegen Groningen heeft maar weer eens aangetoond dat het met dit Roda alle kanten op kan. Voor het eerst werd er immers gewonnen van een ploeg die niet in de degradatiezone staat. Als Anastasiou vrijdag opnieuw de juiste keuzes maakt, mag de ploeg dat kunstje nog eens dunnetjes overdoen.

Feestende Roda-spelers. Als we dat nog een paar keer zien dit seizoen…

Foto’s: Pro Shots