Nabeschouwing | Degelijkheid en onberekenbaarheid leiden Roda van laatste plaats af
In het theater waar Roda JC op een regenachtige zondagmiddag in 2015 het Eredivisie-abonnement herwon, had het op een ijskoude zondagmiddag in 2018 het ticket zo goed als kunnen verliezen. Niets bleek echter minder waar, want het Rat Verlegh Stadion bleek de Kerkradenaren opnieuw gunstig gezind: 0-1.
Veel vergelijkingen met die gouden promotiemiddag zijn er verder niet. Zelfs de enige speler die in 2015 ook al in Roda’s geel-zwart speelde, Henk Dijkhuizen, werd gepasseerd door trainer Robert Molenaar. Na enkele matige optredens van de rechtsback, mocht Chris Kum het proberen op diens positie. Bijna kreeg Molenaar daarvoor de deksel op de neus, door een veel te korte terugspeelbal, maar in Breda viel voor Roda alles goed. En wanneer dat niet het geval leek, was daar Hidde Jurjus.
Degelijkheid
Gedurende de 96 minuten voetbal in het Rat Verlegh Stadion werd duidelijk hoe belangrijk de as van dit elftal is. Ondanks de waslijst aan blessures startte de uitploeg in haar waarschijnlijk sterkste formatie. Dani Schahin mocht voorin zijn balvastheid ongehinderd tonen tegen de onzekere defensie van NAC. Het leidde tot de assist bij de winnende goal, die in de 37ste minuut genoteerd werd.
De bal kreeg Schahin van Adil Auassar, die samen met Patrick Banggaard verdedigend een aardige wedstrijd speelde. Voor de tweede keer dit seizoen hield men achterin de nul; voor Banggaard was het voor het eerst. Vooral was dit echter te danken aan Hidde Jurjus, die met afstand de beste wedstrijd van zijn seizoen tot nu toe keepte. ‘Vliegenvanger’ was een term die de afgelopen weken veelal te lezen was op het internet. Zondagmiddag straalde Jurjus echter rust, en na verloop van tijd een zekere onpasseerbaarheid uit. Belangrijk was vooral de uitstekende redding op een vrije trap van Angeliño, die de keeper ternauwernood uit de hoek van het doel tikte. Drie minuten later lag de bal er aan de andere kant wel in.
Frustraties
Wanneer de Bredanaars, met hun voetballende kwaliteiten, er rap uit probeerden te komen, was daar op het middenveld nog Ognjen Gnjatic. De veelbesproken Ton Caanen-aankoop toonde wederom aan in dit elftal te passen, als een gepolijste versie van Mohamed El Makrini. Voetballend redelijk, maar ook iemand die zaagt als het nodig is. Het kwam hem op een terechte gele kaart te staan, maar de aanval van NAC werd kort onderbroken, wat voor Roda waardevolle tijd opleverde. Voor de thuisploeg en haar publiek leverde het louter frustraties op.
Frustraties, die in de tweede helft de boventoon voerden. Over het vertoonde spel, dat in de tweede helft juist minder werd, in plaats van het slotoffensief waar iedereen op hoopte. De bal die Umar vanaf zes meter op de buitenkant van de paal plaatste, was misschien de vroege knock-out voor de Parel van het Zuiden: vandaag zou het niet gaan lukken. En dus werd de frustratie in het laatste kwart vooral gebotvierd op scheidsrechter Ed Janssen. De leidsman maakte niet eens zo veel fouten, maar de paar missers vielen allemaal in het nadeel uit van NAC. De woede vanaf de B-Side, Vak G en de rest van het Rat Verlegh, was dus begrijpelijk.
Onberekenbaar
Die woede kwam uiteindelijk echter vooral voort uit de onmacht van NAC om de achterstand ongedaan te maken. Want zo degelijk als de as van Roda’s elftal speelde, zo onberekenbaar waren de buitenkanten. Simon Gustafson, weer in aanvallendere rol te bewonderen, lanceerde een pijl richting de paal, vlak na rust. Toen stond het al 0-1 door een verwoestende uithaal van de grillige Donis Avdijaj. Geel pakte hij voor een domme overtreding, standjes kreeg hij van Robert Molenaar voor niet-meeverdedigen, maar nog niet eens een halve kans wist hij tot doelpunt te promoveren. Gyliano van Velzen en Mikhail Rosheuvel blonken opnieuw vooral uit in onkunde, maar hadden beiden Roda ook zo maar in veilige haven kunnen schieten.
Uiteindelijk bleek het genoeg, mede doordat iedereen eindelijk de slimmigheid vertoonde die past bij degradatievoetbal. Twee wissels in blessuretijd en nog meer middelen om de thuisploeg net uit het spel te halen, niets werd geschuwd. Het levert de conclusie op dat de grote winnaar van dit weekend uit Kerkrade kwam, en dat is een tijd geleden. Na drie teleurstellende wedstrijden werden de punten gepakt, en prompt verlaat Roda hierdoor de laatste plek. Het grijpt daarmee de laatste strohalm, alle druk ligt nu bij FC Twente. De Trots van het Zuiden kan met een goed gevoel twee weken toewerken richting het adembenemende slotstuk. Zes wedstrijden waarin Sparta, Roda en Twente gaan uitmaken wie rechtstreeks degradeert.
Foto: Roda JC Live