Nabeschouwing | Opmerkelijke eindsprint komt uiteindelijk net te laat
Na de zege van Roda JC Kerkrade bij VVV-Venlo (1-4) beklom Donis Avdijaj de trappen naar het uitvak. Met een geel-zwarte vlag in de hand, werd een feest gevierd, alsof handhaving zojuist veilig was gesteld. Toch is voorzichtigheid gehandhaafd; hoogmoed komt voor de val.
Eindsprint en sluitstuk
Opnieuw lonken namelijk de play-offs om promotie en degradatie voor de club uit Kerkrade. De opmerkelijke eindsprint van het team is net te laat gekomen om het sluitstuk van het voetbaljaar te ontlopen. Aan het eind van het voetbaljaar komt Roda misschien zelfs slechts doelpunten tekort om zichzelf veilig te spelen.
Dat is op zich al een knappe prestatie, voor een club waar niemand nog een stuiver voor gaf, na de nederlaag tegen Sparta van enkele weken geleden. Uiteindelijk werd op zondag 29 april echter het definitieve vonnis geveld over FC Twente, waardoor de Kerkradenaren voor directe degradatie niet meer hoeven te vrezen. In de laatste zes wedstrijden presteerden alleen Ajax, PSV en Feyenoord beter dan Roda, en dus is er alle reden om met vertrouwen toe te leven naar de nacompetitie.
Vier wedstrijden om de vorm nog één keer te etaleren, maar ook vier wedstrijden waarin andere regels gelden dan in de laatste weken van de Eredivisie. De uitzeges tegen NAC Breda en Vitesse waren knap, maar PSV (2-2) en dus VVV (1-4) waren al uitgespeeld en kwamen slechts nog voor de eer in actie. Hoe anders zal dat zijn in de befaamde Jupiler Play-Offs, waar elke tegenstander, hoewel kwalitatief minder, met niet één, maar tien messen tussen de tanden zal spelen. Hoe aardig het spel van Roda de laatste weken ook mag zijn, het geeft geen enkele garantie in het theater van vechtvoetbal, dat de nacompetitie heet.
Zeker niet als er een pikant onderonsje met streekgenoot MVV op het programma komt. De Maastrichtenaren, hoewel in stuk mindere doen dan vorig seizoen, zinnen op wraak, na het nipte verlies in de play-offs een jaar geleden. Als het niet MVV wordt, mag Roda naar Almere. Naar de confrontatie tussen die twee ploegen mag Robert Molenaar dinsdag en vrijdag gaan kijken. Daarna volgt wellicht De Graafschap of Telstar, de stuntploeg van dit seizoen.
Hoopgevend spel
Of VVV nou uitgerangeerd was of niet, het spel gaf hoop. Behoudens een korte tijd, rondom de gelijkmaker, was Roda heer en meester in De Koel. Tot grote kansen leidde dat in de eerste helft niet, eerder tot een flinke omsingeling van de vermoeide thuisploeg. De wedstrijd werd opengebroken door een mooie pass van Tsiy Ndenge op Jannes Vansteenkiste, die besloot om maar eens uit te halen, in plaats van voor te geven. Met een geplaatst schot opende hij de score.
Juist daarna werden de Venlonaren sterker, wat leidde tot de gelijkmaker van Torino Hunte, op het moment dat Chris Kum stond te slapen bij een vroege voorzet. Wie in de rust dan ook had ingezet op 1-4 als eindstand, had nog aardig kunnen binnenlopen.
De huldiging van Hai Berden en het lekkere weer leken VVV echter in slaap te hebben gesust. Eerst verscheen de ploeg te laat op het veld na de rust, waarna Adil Auassar binnen drie minuten ongehinderd door de hele defensie mocht wandelen: 1-2. Niet veel later gold hetzelfde voor Donis Avdijaj, die met een prachtige voorzet Dani Schahin bediende om de marge te verdubbelen. De 1-4 vormde uiteindelijk de mooiste aanval van de dag, toen Mario Engels en Simon Gustafson de hele defensie aan gort speelden. Tussendoor leverde Ndenge nog een poeier af die op de lat uiteenspatte.
Prettig is niet alleen dat fraaie aanvallen werden afgeleverd, maar ook dat de verdediging te allen tijde de rust bewaarde in de tweede helft. VVV wist geen kans te creëren en dus had Roda de volledige controle, iets wat in de play-offs goud waard kan zijn. Wat nog belangrijker is, was dat de bezoekers niet alleen voetballend beter waren, maar ook de hele wedstrijd een niet-aflatende vechtlust toonden. Precies dat is wat gevraagd wordt in ‘het toetje’ van het seizoen, zoals Robert Molenaar na afloop flauw glimlachend stelde.
Foto: Roda JC Live
