
Nabeschouwing | Positieve spelopvatting wordt alsnog beloond
De ontlading was groot, zaterdagavond in het Parkstad Limburg Stadion. Roda JC klopte concurrent NAC Breda in de dying seconds en beloonde zichzelf zo aan het eind van een wedstrijd waarin het de tegenstander op vrijwel alle fronten aftroefde; ook in de score, uiteindelijk.
Daar zag het niet de hele avond naar uit, dat Roda de ploeg was die als winnaar uit de worstelpartij zou komen. Het onvoorspelbare en wispelturige NAC was in de eerste helft namelijk de meest dreigende ploeg en kreeg via Korte en Vloet al snel uitstekende kansen om de score te openen. Dat veldoverwicht verloor de ploeg van Stijn Vreven echter gaandeweg de eerste helft. Vreven stelde na afloop van de wedstrijd dat een gelijkspel op zijn plaats was geweest, wat de vraag oproept waar hij tussen 19:30 uur en 20:15 uur mee bezig is geweest. Roda was in de tweede helft immers dominant en het was, vanuit NAC-perspectief, puur en alleen aan geluk en toeval te danken dat de Roda-goal van Adil Auassar tot in blessuretijd op zich liet wachten. De Kerkradenaren dwongen de zege af op basis van hun spelopvatting.
Spelidee
Want we zagen immers dat Roda speelde zoals de Kerkraadse supporter dat graag ziet: met het mes tussen de tanden, energie in de persoonlijke duels én met drang naar voren. Dat is in de afgelopen jaren wel eens anders geweest. Molenaar predikte die speelwijze vanaf het moment dat hij zijn contract in Kerkrade ondertekende, maar pijnlijke nederlagen in de eerste speelrondes gaven (terechte) stof tot nadenken over de tactiek. Ook tegen NAC ging niet alles goed, verre van dat zelfs, maar Roda speelde met een lading vertrouwen én overtuiging die de burger moed geeft. Het schrikte de tegenstander zelfs af: in het slotkwartier nam NAC op basis van het opzichtige vertragen en tijdrekken uit angst het zekere voor het onzekere, en nam het genoegen met een gelijkspel. Zo ver zou het echter niet komen, want het volhardende Roda strafte dat, met twee gemiste reuzenkansen in het achterhoofd, in de slotseconden keihard af. De aanhoudende Roda-druk op het NAC-doel won het daarmee van het angstige countervoetbal van de Bredanaars.
Middenveld
Dat Roda na een moeizaam eerste kwart eigenlijk continu het initiatief in handen had, was met name te danken aan de middenlinie. De Kerkradenaren wonnen daar de nodige persoonlijke duels en alle afvallende ballen werden door Roda opgeëist. Wanneer dat balbezit er was, ging de ploeg van Molenaar gestructureerd op zoek naar openingen. Ognjen Gnjatic was bij de verdedigende én opbouwende situaties de centrale man die het elftal bij de hand nam. Dat hij weer terug is na wekenlang blessureleed was dan ook van cruciaal belang en hij vulde zijn rol, waarvan we een halfjaar geleden hadden gedacht dat hij die hooguit bij RKTSV zou kunnen uitvoeren, met verve in. Een andere ‘nieuweling’ in het basiselftal drukte ook zijn stempel op de wedstrijd. Mario Engels, die de plek van Mitchel Paulissen heeft ingenomen, toonde namelijk aan een veelzijdige speler te zijn. Vooruit, zijn voorzetten waren zaterdagavond even matig als die van Rosheuvel aan de overkant, maar de Duitser mocht dankzij zijn doorzettingsvermogen, loopacties, spelinzicht en nauwkeurige passing met een applaus het veld verlaten.

Ommekeer
Een zwaluw maakt nog geen zomer. En twee zwaluwen maken ook nog geen zomer. En twee zwaluwen maken ook nog geen winter. Enfin, u weet waarschijnlijk waar we naartoe willen. Een in de 91ste minuut veiliggestelde 1-0 thuiszege op NAC Breda is geen resultaat waardoor ze in pakweg Dubai van hun stoel vallen, maar we kunnen wel vaststellen dat Roda zich heeft weten te herpakken na de ontluisterende nederlagen tegen PSV, FC Utrecht en vooral Willem II. Bij Heracles ontglipte in de slotseconden nog een punt uit de handen, maar daarna werd bij Sparta op redelijk wonderbaarlijke wijze gewonnen en zaterdag volgde dus een terechte driepunter tegen NAC. Robert Molenaar heeft de boel daarmee behoorlijk op de rails gekregen, waar de perspectieven voor Roda én voor de coach enkele weken geleden nogal troebel waren. Zeges op directe concurrenten tellen dubbel en dat is mede tot stand gekomen door wijzigingen die de oefenmeester heeft doorgevoerd. Schahin in plaats van Vancamp, Auassar in plaats van Werker en Vansteenkiste in plaats van Van Peppen: die zetten lijken hun vruchten af te werpen.
Statistische barrières
En zo is de eerste thuiszege van het seizoen een feit. En een Eredivisie-goal voor de neus van de Koempeltribune, dat was ook weer een tijdje geleden: 15 april 2017, exact een half jaar geleden, toen Abdul Ajagun de score opende tegen Sparta. Bovendien hielden de geel-zwarten voor het eerst dit seizoen ‘de 0’. En twee overwinningen op rij, dat is langzamerhand ook een unicum geworden in de recente Roda-geschiedenis. Dat gebeurde voor het laatst in januari 2016, toen achtereenvolgens Excelsior en FC Utrecht werden verslagen. Nu was het dus de beurt aan Sparta en NAC. Zaterdag is FC Twente de volgende concurrent waartegen Roda het opneemt. Drie op een rij dan maar?
Foto’s: Roda JC Live