Nabeschouwing | Utrecht-uit levert meer vragen dan antwoorden op
Het gaat te ver om te stellen dat Roda ‘blij’ mag zijn met slechts een 2-0 nederlaag bij FC Utrecht, maar zelfs in de turbulente afgelopen seizoenen kwam het niet vaak voor dat de Kerkradenaren zich zo tandeloos presenteerden in een Eredivisieduel. FC Utrecht speelde niet tegen, maar mét Roda JC.
Pijnlijke cijfers
Trainer Robert Molenaar mag in de komende dagen op zoek gaan naar aanknopingspunten om tegen concurrent Willem II de eerste punt(en) binnen te harken. Cijfers zeggen niet altijd alles, maar zondag spraken ze boekdelen. De balbezitverhouding was dan niet heel schokkend (61%-39% in het voordeel van Utrecht), maar het aantal doelpogingen vat alles samen: FC Utrecht 26, Roda JC 3. Als we daaraan toevoegen dat die 3 Roda-schoten allemaal gelost werden in de laatste 10 minuten (een nietszeggende kopbal, een geblokt afstandsschot en een vrije trap in de muur), worden de feiten niet rooskleurig. Niet meer dan 78% van de passes ging van een Roda-voet naar een medespeler; gevoelsmatig lag dat percentage in balbezit op de helft van FC Utrecht zelfs beneden de 50%. Als je jezelf zo presenteert, dan hoeft er niet eens over tactiek gesproken te worden. Dat is immers irrelevant als de meest basale paLaten we het erop houden dat je jezelf met deze getallen niet in de wedstrijd helpt.
Valse start en vals vervolg
Wat ook niet hielp, was dat Utrecht na amper 77 seconden spelen in één aanval alles liet zien waar het bij Roda aan ontbrak: bal veroveren, snel omschakelen, een scherpe bal vooruit op de helft van de tegenstander, een lepe combinatie en vervolgens koelbloedig afronden. Van de Streek was daarbij in het zestienmetergebied het eindstation, terwijl directe tegenstander Ard van Peppen op dat moment zo’n 20 meter verderop de grassprieten van de Galgenwaard aan een nadere inspectie onderwierp. Vervelend natuurlijk, zo’n valse start, maar nog vervelender was het feit dat 88 minuten erna net zo vals waren. Het was aan twee factoren te danken dat de uitslag geen veelvoud werd van de uiteindelijke 2-0 eindstand: onzorgvuldigheid bij de Utrecht-aanvallers, en Hidde Jurjus. Hij hield zich, nota bene onder toeziend oog van zijn wekelijks uitblinkende voorganger Benjamin van Leer, wél staande in de Domstad.
Oorzaken zoeken
Per saldo is een 2-0 nederlaag in Utrecht geen dramatische uitslag voor een ploeg met het budget en de capaciteiten van Roda JC en had niemand op voorhand verwacht dat Roda de bovenliggende partij zou zijn. Tot zover de positieve berichtgeving over deze wedstrijd. Want ook Robert Molenaar krabde zich nadrukkelijk achter de oren na afloop van hetgeen zich afgespeeld had. De coach miste bij zijn ploeg scherpte, durf én lef. Daarnaast stelde hij dat een aantal spelers bij lange na niet de kwaliteiten aan de dag legden waarover ze wel beschikken, en dat men zich maar eens moest gaan afvragen wat daar de oorzaak van is. Wat dat voor gevolgen gaat hebben is op dit moment nog niet duidelijk, maar dat aanvoerder Van Peppen, zonder blessureklachten, 10 minuten na rust vervangen werd door de nog niet 100%-fitte debutant Jannes Vansteenkiste, mag wel gezien worden als een teken aan de wand.
Aanknopingspunten
Het gevolg is in ieder geval dat, niet voor het eerst in de afgelopen jaren, teletekstpagina 819 in Kerkrade en omstreken massaal gemeden zal worden. Want na 4 wedstrijden staan nog steeds die hatelijke 0 punten achter nummer 17 Roda JC. Met het zware openingsprogramma, waarin 3 van de 4 wedstrijden op vreemde bodem werden gespeeld en PSV, FC Utrecht en Vitesse simpelweg een aantal klassen beter zijn dan het huidige Roda, is het huidige scoreaantal niet verwonderlijk. Vorig jaar genereerde Roda uit dezelfde affiches immers ook ‘slechts’ 1 punt. Het verschil ten opzichte van de vorige wedstrijden is echter dat de aanknopingspunten afgelopen zondag nihil waren. Zo was Roda tegen PEC Zwolle een helft lang de bovenliggende partij, speelde het een aantrekkelijke pot tegen Vitesse maar ging ten onder door persoonlijke fouten, en waren er tegen PSV in de tweede helft enkele goede mogelijkheden om terug in de wedstrijd te komen. In Utrecht oogde het helaas van begin tot eind als een kansloze exercitie.
Willem II als graadmeter
Geluk bij een ongeluk is dat de verschillen in de competitie nog klein zijn en dat er met Willem II zondag een tegenstander naar Kerkrade komt die eveneens nog puntloos is. In dat kader moeten we de spelersgroep en technische staf het krediet geven om het te laten zien tegen een tegenstander die van gelijkwaardig niveau zou moeten zijn. Met in het achterhoofd de gedachte dat Utrecht-uit de ondergrens was.