Achtergrond | Steunpilaar tussen het houtwerk

Waar het eerste elftal van Roda JC zich tot nu toe niet heeft weten te ontworstelen van de kelder van de Eredivisie, kan dat niet van iedere speler gezegd worden. Doelman Benjamin van Leer is door wekelijks te presteren uitgegroeid tot een sterkhouder van de club. Roda JC Live belicht de gestage ontwikkeling van de goalie.

Het was een tamelijke verrassing op 26 januari 2014. Technisch directeur Leon Vlemmings, die druk bezig was met het binnenhengelen van de directe versterkingen Anco Jansen en Timo Letschert, slaagde erin om de voor het grote publiek onbekende Benjamin van Leer te contracteren met ingang van het volgende seizoen. Van Leer was op dat moment keeper bij Jong PSV, maar besloot dus om aan het eind van het seizoen de overstap te maken naar Kerkrade; opvallend, aangezien de Houtenaar ook naar het dichtbij zijn geboorteplaats gelegen FC Utrecht kon maar koos voor de kwakkelende Trots van het Zuiden. Niet voor niets zou Roda na 41 seizoenen onafgebroken Eredivisie-voetbal uiteindelijk degraderen naar de Jupiler League.

Onderaan de ladder
En dat impliceerde dat ook Van Leer in een afdalende geel-zwarte trein stapte. De goalie speelde bij Jong PSV natuurlijk ook al in de Jupiler League, maar bij zijn overstap naar Roda zal de intentie zijn geweest om zich te profileren in de Eredivisie in plaats van het tweede niveau. Het zou uiteindelijk anders lopen. Een uittocht van spelers betekende dat Roda met een vrijwel nieuwe spelersgroep aan haar (niet altijd even succesvolle) tournee door de kelder van het betaald voetbal begon. Onder die nieuwelingen was de Belgische keeper Bram Verbist, die kon bogen op een schat aan ervaring in de Belgische hoogste divisie en bovendien een halfjaar bij de Deense topclub Bröndby had mogen vertoeven. Toenmalig hoofdtrainer René Trost moest dus een keuze maken tussen de beide doelmannen, waarbij de voorkeur uiteindelijk ging naar de geroutineerde Verbist ten koste van de getalenteerde Van Leer.

Dat was op zichzelf niet eens een verkeerde gedachte; het gerenoveerde, maar ongepolijste elftal kon immers wel wat degelijkheid en sturing vanuit de laatste linie gebruiken, en dat wist Brammeke  wel te brengen. Bovendien pakte hij in de eerste fase van de competitie ook de nodige punten voor de Kerkraadse formatie, die aanvankelijk de zeges aaneenreeg en daarvoor onder meer haar doelman dankbaar mocht zijn. Naarmate de jaargang vorderde kwamen er links en rechts scheurtjes in het harnas dat ook de toch wat kleine keeper omhelsde; een aantal slippertjes deed afbreuk aan de degelijkheid die Verbist in een bij vlagen zwalkend collectief vertegenwoordigde.

Cruciaal
Intussen bracht Van Leer zijn minuten door tussen de palen van de beloften en op de reservebank bij het eerste. Tegen FC Den Bosch en in het bekertoernooi mocht hij al eens aan het grote werk ruiken, maar de echte kans kwam in de periode waarin Roda in een onvervalste alles-of-niets-situatie verkeerde: de promotie/degradatie-playoffs. Op dat moment was Verbist, die gedurende het seizoen als mentor ook zijn bijdrage aan de ontwikkeling van Van Leer leverde, de man die vanaf de zijlijn moest toekijken; een blessure bij de eerste doelman betekende een handreiking naar de tweede doelman. Een handreiking die hij met beide handen aanpakte: Mitchel Paulissen en Tom van Hyfte werden dan wel de helden van de promotie, maar onder de lat stond iemand die binnen no-time de Kerkraadse achterban achter zich kreeg: de jonge Benjamin van Leer werd met zijn katachtige reddingen, stoere uitstraling en fanatisme al snel één van de publiekslievelingen.

Frappant voor Verbist natuurlijk, die 90% van het seizoen de aangewezen man in het doel is maar aan het eind van de rit ziet hoe zijn trainingsmaatje de gevierde man is. De ervaren Belg gaat er desondanks vanuit dat hij bij Roda’s rentree in de Eredivisie de eerste keus van de nieuwe coach Darije Kalezic zal zijn, maar de Bosnisch-Zwitsers-Nederlandse generaal kiest ervoor om Van Leer de kans te geven om zich te bewijzen. Een kans, maar tevens een ondankbare taak gezien het fragiele raamwerk waaruit de Eredivisionist is opgebouwd. De flitsende seizoensstart kunnen we ons allemaal herinneren, maar het is eveneens een seizoen waarin het ín en rondom Roda rammelt aan alle kanten.

Eredivisie-doelman
De nog steeds pas 23-jarige Van Leer kent aanvankelijk zijn problemen met twijfelachtige acties bij hoge ballen en veel matige uittrappen, maar heeft uiteindelijk niet al te veel tijd nodig om zich aan het Eredivisie-niveau aan te passen. Aan de basis van die ontwikkeling staat natuurlijk hijzelf, maar ook keeperstrainer Robert-Jan Zoetmulder én back-up Verbist stimuleren de doelman om zichzelf naar een hoger niveau te tillen. Het ‘Benjamin Van Leer, Benjamin, Ben-ja-min van Leer!’ verdient een plekje bij de greatest hits van de supporters in het Parkstad Limburg Stadion. Supporters, die toch al in hun nopjes zijn met de keeper die het publiek meeneemt in zijn emoties bij een belangrijke redding. Van Leer mist uiteindelijk geen minuut van zijn debuutseizoen in de Eredivisie en niemand twijfelt er nog aan dat hij de juiste man is om het Kerkraadse doel te verdedigen.

De keeper ziet in de afgelopen zomer zijn positieve bijdrage beloond worden met een verlengd én verbeterd contract, waardoor hij nu tot medio 2019 vastligt in het Parkstad Limburg Stadion. Een blijk van vertrouwen en waardering richting de man met rugnummer 1, die zich inmiddels ook ontplooit als een vaandeldrager voor de tv-camera’s van de NOS en FOX Sports en ook zijn betrokkenheid toont bij de maatschappelijke projecten van de club. Ook profileert Benji zich als een penaltykiller. Sinds zijn Eredivisie-debuut, bijna anderhalf jaar geleden, werden slechts 4 van de 7 penalty’s tegen hem benut; Stans schoot namens Excelsior hoog over, terwijl Santos (NEC) en Rusnak (Groningen) op de doelman stuitten. Ook werd hij in het vorige seizoen de held in de na strafschoppen gewonnen bekerwedstrijd tegen FC Lienden.

Onbetwiste sluitpost
In de afgelopen weken en maanden is Van Leer eigenlijk alleen maar beter gaan spelen, wat ook in statistieken terug te zien is. Niet voor niets vielen er in de afgelopen vijf duels slechts twee tegendoelpunten te noteren, wat ook te danken is aan de toegenomen stabiliteit in de verdedigingslinie. In dit seizoen hield de keeper al viermaal ‘de 0’. Keepers die het even goed of beter deden: Rochet (AZ, 4), Mulder (Heerenveen, 4), Zoet (PSV, 5), Onana (Ajax, 6) en Jones (Feyenoord, 7). Goed om erbij te vermelden: zij keepen allen bij de top-5 van de Eredivisie-ranglijst, terwijl Benjamin de meubelen mag redden bij de hekkensluiter. Een vergelijkbare statistiek is het totaalaantal tegendoelpunten. Roda incasseerde er tot nu toe 17, een aantal waar alleen diezelfde top-5 plus Vitesse onder zit.

Lovende kritieken voor onze keeper, die in het bijzonder uitblonk in de duels tegen ADO Den Haag en FC Twente, lijken dan ook alleszins terecht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat clubs als FC Utrecht al voor hem op de tribune zaten, want buiten de drie topclubs zou op dit moment iedere Eredivisionist wel baat hebben bij een keeper als deze. Het is ondenkbaar dat Roda hem in de winter al zou laten gaan, maar op termijn lijkt een stap hogerop niet uit te sluiten. Gebeurt dat niet? Dan staat de volgende aanvoerder van deze club wel vast.

Foto’s: Pro Shots