Exclusief | Interview Tom van Hyfte: “Als ik hier nog twee jaar zit, hoor je mij niet klagen”

Tom van Hyfte was in de afgelopen twee seizoenen telkens een bepalende speler bij Roda JC. Dik een jaar geleden schoot hij de Limburgers in Breda terug de Eredivisie in, om vervolgens in de afgelopen jaargang als captain én topscorer wederom een wezenlijke bijdrage te leveren. Daags voor het nieuwe seizoen geeft hij in een uitgebreid, exclusief interview met Roda JC Live aan dat hij tijdens de zomerstop serieus heeft overwogen om te vertrekken uit Kerkrade. Ook gaat hij in op het aanvoerderschap en de positieve wijze waarop er onder de nieuwe coach Yannis Anastasiou gewerkt wordt.

Tom, jullie zijn nu weer een week of 5 in training, daarvoor had je vakantie. Is het voor een profvoetballer lastig om een aantal weken niet op het veld te staan in de zomer? Hoe vul je je vakantie?

Tom van Hyfte: “Het is ook heel leuk om een keer vrij te hebben. In Nederland is het gangbaar dat spelers na het seizoen een paar dagen met elkaar weggaan, en dan de vakantie met familie inzetten. Dat was dit jaar ook het geval. Persoonlijk doe ik vervolgens de eerste twee weken helemaal niets met sport. Dan ga ik met mijn vrouw en mijn vrienden eens een keer vaker iets eten of drinken, om daarna geleidelijk aan in mijn vakantie de draad weer op te pakken. Dan ga ik bijvoorbeeld een stuk lopen, maar niet overdreven intensief, daar heb je immers nog weken voor. Ik probeer er wel van te genieten, zeker met de twee kindjes die ik nu heb, daar wil ik veel tijd mee doorbrengen. Een weekje naar de zee, een huwelijk van vrienden… dat soort zaken zijn toch goed om een beetje af te schakelen.”

Volg je van thuis uit ook veel voetbal wanneer je vrij bent? Kijk je veel wedstrijden op tv?

“Het EK deze zomer sowieso, ik volg sowieso veel sport. Tennis, de Tour De France, Olympische Spelen. Die Spelen zeggen me op voorhand niet zoveel, maar uiteindelijk krijg je toch alles mee als het eenmaal begint. Als ik dan een momentje vrij heb, volg ik het wel, ja.”

Voel je je bij zo’n EK dan ook echt betrokken bij België?

“Jazeker, vooral dit jaar waren de verwachtingen rondom België natuurlijk hoog. We hebben een gouden generatie, zegt men al een aantal jaren, en we zijn er nu dan ook weer bij op EK’s en WK’s. Helaas zijn de resultaten er nog niet helemaal, wat toch jammer is, hoewel ik het op voorhand wel verwacht had dat we het niet zouden halen. Onze voorbereiding verliep immers ook moeizaam. Ik kreeg nog een snapchat vol leedvermaak van Rob (Goossens, perschef, red.)  toen België de eerste wedstrijd verloren had. Dat was wel een beetje jammer, maar het hoort erbij. Hij had blijkbaar niet zoveel met het Belgisch elftal. Verder heb ik veel van de andere wedstrijden ook gezien.”

Nog een tip voor een nieuwe bondscoach? Wellicht eentje die het in Tom van Hyfte ziet zitten?

“Haha, nee, dat lijkt mij niet nodig. Ik hoor dat Van Gaal veelvuldig genoemd wordt, ik denk dat die wel goed orde op zaken zou kunnen stellen. Vandaag (woensdag, red.) las ik dat ook Rudy Garcia kandidaat zou zijn, dus het is afwachten. Met zo’n spelersgroep zou er in ieder geval iets van te maken moeten zijn.”

Je voetbalt nu twee jaar in Kerkrade, destijds maakte je de overstap vanuit MVV. Was dat een lastige clubwissel? Kreeg je veel reacties van supporters? En was het niveau een grote omslag?

“Persoonlijk vond ik het niet heel lastig om de keuze te maken. Per slot van rekening was en is Roda sportief een stap hogerop dan MVV, waar ik overigens een mooie tijd heb gehad en mezelf als speler heb kunnen ontwikkelen. Vanuit de Roda-supporters waren het positieve reacties, die waarderen het natuurlijk dat je de rivaal verlaat om bij ‘hun’ club te komen spelen. Vanuit MVV waren de reacties gemengd; een aantal supporters vonden het ‘verraad’, van anderen kreeg ik felicitaties, zij gunden mij die stap. Ik denk dat Nathan Rutjes en Danny Schreurs het zwaarder dan mij te verduren hebben gehad. Het niveau van de Roda-selectie was natuurlijk wel een stukje hoger en het duurde wel even voordat ik me daar volledig aan aangepast had, maar ik denk dat me dat uiteindelijk aardig gelukt is.”

 

Reacties van supporters, trek je je die echt persoonlijk aan, of leg je die gemakkelijk naast je neer?

“Ik vond dat vooral jammer. Ik heb daar vijf jaar lang mijn uiterste best gedaan, zoals ik dat altijd doe. Dat probeer ik dan naast me neer te leggen. Ik weet dat het voor supporters iets speciaals is, de club gaat voor hen boven alles, dus ik kan het me ergens wel voorstellen. Alleen moet je als speler soms verder kijken. Daarbij moet je je dan ook voor zoiets kunnen afsluiten. Ik ga zulke dingen ook niet op het internet opzoeken.”

Gebeurt dat überhaupt in de kleedkamer, dat spelers zich bezighouden met reacties en uitlatingen van supporters op het internet? Of is dat helemaal geen issue?

“Af en toe sijpelen dingen wel door, maar verder gebeurt dat niet echt. De derby tegen MVV was daarop bijvoorbeeld een uitzondering, maar dat komt ook doordat je dat zelf bewust meemaakt. Ik denk niet dat spelers er verder echt mee bezig zijn. Zulke forums zijn goed voor supporters om onderling te discussiëren, waarop ze hun mening en kritiek kunnen geven, dat hoort ook zo. Maar verder is dat niet aan ons als spelers besteed.”

Jullie zijn nu inmiddels een dikke maand in voorbereiding op het nieuwe seizoen. Hoe zijn die eerste weken bevallen, met zoveel nieuwe medespelers en een nieuwe trainer?

“Tot nu toe is dat allemaal vrij goed bevallen. Er is een trainer binnengekomen die positief in het leven staat, op een positieve manier met mensen omgaat en ook positief voetbal wil spelen. Dat heeft direct zijn uitwerking gehad op de groep, waarin inderdaad een hoop nieuwe, buitenlandse jongens zitten. Zij zijn allemaal behoorlijk snel ingeburgerd, dat loopt goed. Wat dat betreft heb ik weinig te klagen, en bovendien zijn de resultaten goed. De trainer houdt van een ander voetbal dan dat we vorig jaar gespeeld hebben, en dat gaat nu met vallen en opstaan. Er zijn goede zaken, maar ook nog werk aan de winkel. Binnen een week of 2 á 3 kan ik je zeggen waar we staan. Het is wel goed voor jezelf om te weten dat je ieder week kan winnen en/of scoren, in plaats van dat je op voorhand al achter de feiten aanloopt. Het zegt echter nog niets over de sterkte van ons team ten opzichte van vorig jaar, of ten opzichte van andere clubs.”

Het zou erger zijn als je al die oefenduels verloren had, toch?

“Ja, NEC is een voorbeeld waar het nog niet lekker loopt. Maar voor hetzelfde geld winnen die hun eerste wedstrijd en blijkt dat die voorbereiding niet zoveel zegt. De voorbereiding staat voor conditie opbouwen, en om automatismen en ideeën in de spelersgroep te smeden. Dat gaat met vallen en opstaan. Bij ons gaat het in ieder geval de goede kant op, maar dat is geen garantie dat we de eerstvolgende Eredivisie-wedstrijden over onze tegenstanders heen lopen. Het is in ieder geval leuker dan dat je in de voorbereiding al achter de feiten aan loopt.”

Je laat net al doorschemeren dat er onder Anastasiou een behoorlijk andere werkcultuur is ontstaan dan onder Kalezic. Waar merk je aan dat hun werkwijze verschilt?

“Het zijn allebei trainers met een eigen visie. Kalezic was iemand die alles vanuit verdedigend perspectief deed. Laat ik voorop stellen dat hij daar wel een meester in was. Hij heeft veel kritiek gekregen, maar er stond wel degelijk een goed defensieve organisatie. De nieuwe trainer gaat meer uit van eigen initiatief, legt meer verantwoordelijkheid bij zijn spelers, en wil met positief voetbal vooruit spelen. Anastasiou wint liever met 4-3 dan met 1-0, bij wijze van spreken. Het is een andere benadering. De vorige trainer zette het verdedigend neer, en van daaruit zouden we het dan wel zien. We hebben gehaald wat we moesten halen, maar ik denk dat iedere speler ook écht wil voetballen en dat dat bij de nieuwe trainer het uitgangspunt is.”

Denk je dat het voetbal onder Anastasiou je dan ook beter ligt, vergeleken met de speelwijze van Kalezic? Je speelt nu immers in een andere rol. Bij Kalezic was jij de aansluitende man achter de diepe spits, en nu kom je meer vanuit een controlerende positie op het middenveld. Bevalt dat je?

“Dat ik vorig jaar op die positie speelde, was ook vooral uit het verdedigende idee geboren. Dat ik af en toe een doelpunt kon maken heeft me uiteindelijk op die positie gehouden, denk ik.”

Een paar belangrijke doelpunten, ook.

“Ja, er zat vanalles tussen. Maar inderdaad, wat je al aangeeft, deze manier van voetballen is meer op mijn kwaliteiten afgestemd. We durven te voetballen van achteruit. Ook voor de andere jongens die er vorig jaar al zaten, is het een geheel andere beleving nu. Je bent voetballer omdat je graag daadwerkelijk wilt voetballen, zonder naïef te zijn. Het is niet dat je 10 passjes voor het doel moet geven om het maar te doen; het moet uiteindelijk wel efficiënt zijn. Er mag best wat risico, durf en lef in zitten.”

Duidelijk. Een andere vraag: ben jij ook komend seizoen aanvoerder?

“Dat is nog niet duidelijk. De coach heeft het er wel over gehad, maar we gaan het zondag zien. Los daarvan: het wil niet zeggen dat de jongens die geen aanvoerder worden, niet de kar hoeven trekken. Anderen met ervaring en kwaliteiten kunnen altijd opspringen om hun zegje te doen. In de afgelopen twee seizoenen was dat ook al het geval. Toen ik hier kwam, had je mannen als Demouge, Ramos, Van Peppen, Höcher. Aanvankelijk had ik daar als nieuwkomer niet veel in de melk te brokkelen, maar daar kom je vanzelf bij. Het is belangrijk dat er niet één is die alles voor het zeggen heeft. De trainer hamert daar nu ook op. Ook de jonge jongens; al ben je 18 jaar, als je vindt dat iets zo en zo moet, dan moet je dat gewoon zeggen. Zo kijk ik er zelf ook tegenaan. Een aanvoerder is het aanspreekpunt, in de groep mogen er meer hun zegje doen.”

Was de situatie onder Kalezic anders?

“Kalezic was een trainer die absoluut de regie zelf in handen nam, ja. Zo zit hij in elkaar, ik denk dat ook wel duidelijk was. Deze trainer (Anastasiou, red.) hamert meer op de verantwoordelijkheid van de individuele spelers, ook naar elkaar toe. De vorige trainer was iemand die veel zelf besloot en regelde. Dat was zijn ding.”

Aan het eind van het vorige seizoen kwam via jouw zaakwaarnemer naar buiten dat je deze zomer, ondanks een doorlopende verbintenis, contractueel transfervrij zou kunnen vertrekken bij een aanbieding. Heb je aanbiedingen gekregen, heb je dat overwogen? Heeft dat in jouw hoofd rondgespeeld, of ben je daar geen moment mee bezig geweest?

“Ik ben daar in de zomer wel mee bezig geweest, ja, temeer omdat er een aantal dingen naar buiten kwamen over mij en mijn seizoen waarvan ik dacht: wat is hier de bedoeling van? Wou men daarmee zeggen dat ze van me af wilden? Dat kon ik niet echt goed plaatsen. Toen heb ik ook gezegd: als er iets interessants komt, wil ik daar wel over nadenken. Maar dan moest het wel zowel sportief als financieel het totaalplaatje zijn. Ik ging niet Roda in de steek laten voor iets wat minder waard zou zijn. Er zijn wel wat dingetjes geweest. Sommige clubs werden concreet, maar dat heb ik zelf afgeblokt, sommige dingen werden niet concreet. Maar toen de voorbereiding op het nieuwe seizoen begon, heb ik ook tegen mijn vrouw gezegd dat het goed was zo. Een nieuwe trainer, een frisse wind, en ik heb in de eerste dagen ook direct met de trainer gesproken. Toen heb ik gezegd: ik zit bij Roda nu, en ik heb nog twee jaar. Ik heb daarna mijn zaakwaarnemer nog wel gesproken, maar niet over zulke dingen. Ik heb ook aangegeven dat ik ‘gewoon’ met Roda bezig ben.”

Weet je, met andere woorden, zeker dat je blijft?

“Tja, zeker weet je het nooit he. De transferperiode duurt tot 31 augustus, maar tot nu toe is het nog altijd zo dat ik hier ben en dat ik blij ben met de nieuwe manier waarop we hier werken. Dat past ook wel bij mij, het is dus niet noodzakelijk voor mij dat er iets moet veranderen. Als ik hier nog twee jaar zit, hoor je mij niet klagen.”

Zou je, als voetballer, uiteindelijk ooit nog naar België willen terugkeren?

“Als mijn contract bij Roda JC afloopt ben ik 32, het is de vraag hoe goed ik dan nog ben. Zijn er dan ploegen geïnteresseerd, in hoeverre kan ik hier verder? Ik denk wel dat het leuk zou zijn om mee te maken in België, er is een hoop veranderd sinds ik daar speelde. Ik heb er dan wel altijd Tweede Klasse gespeeld (bij VW Hamme red.), maar ook vaak duels tegen Eerste Klasse-clubs. De manier van voetballen is wel aan het ‘keren’. Ik zou het nog wel willen meemaken, maar het is niet dat het hoe dan ook moet van mij. Wellicht kan ik ook hier tot m’n 34^e blijven. Als je naar mijn clubgeschiedenis kijkt, zie je dat ik nooit snel van club gewisseld ben, maar pas na een seizoen of vijf. Stel dat dat hier ook het geval is, als ze dat nog willen, zou ik daar zeker voor openstaan.”

Denk je dat het team sterker is geworden ten opzichte van vorig seizoen?

“Die vraag is mij al vaker gesteld, maar ik vind dat lastig in te schatten. Er is kwaliteit weggegaan, maar er is ook zeker kwaliteit voor teruggekomen. Maar vooral onze spelopvatting is anders nu. Dat maakt het lastig om te zeggen of we sterker zijn of niet. Vorig jaar hebben we ‘op onze manier’, met iets defensiever voetbal, gehaald wat we moesten halen. Dit jaar ga je een ander Roda krijgen; een Roda dat fanatiek is en ook offensief iets wil bewijzen. Misschien dat je nu wel, waar je vorig seizoen een puntje zou binnenslepen, met de andere speelwijze eens een keer tegen een counter aan gaat lopen, maar dat blijft lastig om in te schatten. Over een paar weken weten we meer, dan hebben we Heracles, Ajax, Vitesse en Willem II gehad. Na die vier wedstrijden heb je de top, de subtop en een concurrent gezien. Je moet natuurlijk ook afwachten hoe de tegenstanders zich ontwikkeld hebben. De oefenwedstrijden geven wel een goed gevoel, met name in de duels tegen Alemannia Aachen en Real Mallorca werd er goed gevoetbald en creëerden we mooie kansen. Maargoed, straks komt Heracles, een serieuze tegenstander, dan gaan we zien of we voldoende versterkt zijn.”

Denk je dat het een voordeel is dat Heracles al twee Europa League-duels gespeeld heeft tegen de tijd dat jullie ze treffen?

“Ja, ze moeten donderdag natuurlijk helemaal naar Portugal reizen. Als ze winnen geeft dat natuurlijk een boost, maar lukt het niet, dan zullen ze ontgoocheld zijn dat ze het in de eerste wedstrijd niet afgemaakt hebben. Ik denk wel dat Heracles een onderschat team is. Ze hebben nu Vermeij gehaald voor de spitspositie, en ook Kuwas is een goede speler. Ze hebben wel mogelijkheden, maar wij ook. Daar laten we ons niet door afschrikken.”

Wat is jullie doelstelling dit jaar? Wanneer kun je aan het eind van de rit zeggen dat het seizoen geslaagd is?

“Het doel is om het beter te doen dan vorig jaar. We willen hoger eindigen dan in het vorige seizoen. En dan in combinatie met offensief voetbal, en dat we hier bij de thuiswedstrijden ons trouw publiek ook meer gaan verwennen.”

En je persoonlijke doelstelling?

“Ten eerste; als we hoger eindigen dan vorig seizoen, dat zou ook goed zijn voor mijn eigen ontwikkeling. Ik probeer ieder jaar persoonlijk zoveel mogelijk wedstrijden te spelen en daarin een degelijk, constant niveau te halen. En daarbij wil ik hier en daar mijn doelpuntje meepikken. Dat is tot nu toe aardig gelukt, dus ik hoop dat dat dit seizoen ook zo zal zijn.”

Tekst: Sem Caelen/Roda JC Live
Foto’s: Pro Shots