Nabeschouwing: Eerste tekenen van herstel tegen FC Groningen
Herstel was zondagmiddag het doel. Herstel van de stevige nederlagen die Roda JC Kerkrade in de voorbije weken moest slikken tegen sc Heerenveen (3-0), PEC Zwolle (0-5) en Ajax (6-0). Daartussen zat dan nog de enigszins teleurstellende remise tegen ADO. En dat herstel kwam er enigszins: in eigen stadion werd FC Groningen op een gelijkspel gehouden.
Nieuw strijdplan
Darije Kalezic had tegen de noorderlingen gekozen voor een wat ander strijdplan dan in de voorbije wedstrijden, in de hoop dat daarmee een aantal spelers beter tot hun recht zouden komen. Roda speelde in een soort 4-1-4-1-opstelling, met Hicham Faik als controleur. Op de linie daarvoor kreeg Nathan Rutjes loon na werken; hij mocht voor het eerst in de basis beginnen. Dit ging ten koste van de van een schorsing terugkerende Griffiths. Waarschijnlijk werd hij niet snel genoeg geacht voor een rol op het viermans-aanvalsmiddenveld. Achterin kreeg Dijkhuizen weer de voorkeur boven Monteyne; voorin bleek Boakye weer in genade te zijn aangenomen: hij startte dus in de diepe spits.
Een snelle conclusie luidt dat de gewijzigde tactiek in de wedstrijd tegen FC Groningen in ieder geval gewerkt heeft. De groen-witten kwamen nauwelijks voor in het stuk en Roda-doelman Benjamin van Leer hoefde slechts drie keer serieus werk te verrichten. De belangrijkste redding was bovendien niet nodig na een goede aanval van de Groningers, maar nadat Sankoh de bal op randje zestien recht in de voeten speelde van de tegenstander. Dat was zijn gebruikelijke grote fout, zullen we maar zeggen.
De boel op slot
Daarbuiten was het fijn om te zien hoe de verdediging het eindelijk weer eens op slot wist te houden. Het was immers ook alweer bijna drie maanden geleden dat de Kerkradenaren voor het laatst de nul hielden (thuis tegen N.E.C.). Dijkhuizen wist zich voor de verandering eens goed staande te houden als rechtsback en ook het centrale duo had nauwelijks problemen. Van Peppen had op links in het laatste half uur wel de nodige moeite met de snelle Mimoun Mahi, maar daaruit vloeide slechts één serieus schot voort. Toen stond Benjamin van Leer weer op de goede plek.
Verdedigend gezien geeft het dus vertrouwen dat na vijftien tegendoelpunten in vier wedstrijden weer eens de nul werd gehouden. Ook de linie daarvoor, het middenveld, zag er een stuk beter uit. Faik speelde eindelijk weer eens een goede wedstrijd en leek daarmee te bewijzen dat hij zich het beste voelt in een rol als verdedigend ingestelde middenvelder. Met slimme passjes wist hij het spel regelmatig te verdelen en hij stichtte ook het meeste gevaar voor de Kerkradenaren met een aantal geplaatste schoten van afstand. Aan de overkant was het echter Van Leer’s collega Sergio Padt die continu de juiste positie koos.
Lopend middenveld
Op de aanvallende middenveldslinie speelde Gyasi, uiterst links, weer een aardige wedstrijd. Zijn acties rendeerden wederom lang niet allemaal, maar met zijn snelheid en dreiging is het in ieder geval een zekerheid dat hij één à twee verdedigers bezig weet te houden. Dat gaf Van Hyfte, die linksmidden speelde, de gelegenheid om wat vaker in te schuiven en loopacties te maken. Daarmee kwam de Belg eindelijk eens uit zijn kenmerkende anonimiteit.
Aan de rechterkant liep het allemaal wat minder, al liet Paulissen af en toe weer eens een glimp zien van de man die Roda bijkans in z’n eentje naar de Eredivisie hielp. Het is nog niet zoals het moet zijn, maar het einde van zijn vormcrisis leek eindelijk een beetje in zicht. Ook onze grote vriend Rutjes, als eerder gezegd beloond met een basisplaats, speelde niet fantastisch, maar wel zoals we van hem gewend zijn: een gebrek aan techniek compenseren met een onwaarschijnlijke vechtlust. Op rechts was er in ieder geval weer een loper, nadat we Noor weken gemist hebben. Dat Rutjes niet de finesse van de ex-PSV’er heeft, is duidelijk, maar zolang hij genoeg gecoacht wordt door zijn teamgenoten, staat hij duidelijk zijn mannetje. Altijd bruikbaar.
Doelpunten…? Nou, nee
Na deze complimentenregen is het alleen nog maar de vraag waarom er na afloop een ‘0’ bij Roda stond en niet een getal tussen de 1 en de 3. Dat ligt heel simpel: we hebben geen scorend vermogen. Faik zette Padt enkele keren flink aan het werk en Paulissen schoot een afvallende bal aardig in, maar ook daar had de Groningse doelman een antwoord op. Boakye heeft exact nul keer op doel geschoten en dat lag er deels aan dat hij niet bereikt werd, maar ook omdat hij het zelf wederom niet waar kon maken. De boomlange spits verloor veel duels en kon zichzelf ook geen moment in het spel betrokken laten worden. De geblesseerde Tomi Juric wordt duidelijk gemist, en met jeugdspeler Blättler en testspeler Mgombo (doe overigens verdienstelijk inviel) ga je het in de Eredivisie (nog) niet volhouden. Conclusie: er is een gebrek aan stootkracht dat in de winter bijgevuld moet worden.
De logische vraag die na deze stapsgewijze bespreking naar voren komt, is: was Roda nou redelijk of was Groningen gewoon slecht? Dat ligt er ergens tussenin. Groningen speelde waarschijnlijk één van haar slechtste wedstrijden dit seizoen, want zelfs de simpelste dingen mislukten bij de Trots van het Noorden, maar dat was ook de verdienste van de Trots van het Zuiden. Roda wist de bezoekers aardig vast te zetten en liet ze niet in hun spel komen. Dat is knap en biedt zeker perspectief, vooral richting de bekerwedstrijd tegen Heerenveen en de levensbelangrijke competitiewedstrijd uit bij Willem II.
Eerst wacht er echter nog een tripje naar Eindhoven, op bezoek bij landskampioen PSV. Dat zal weer andere koek worden dan FC Groningen en elk bonuspuntje is daar dan ook meegenomen. Verdedigend zal het weer een stuk lastiger worden, maar het is duidelijk waar het aan schort. Voetbal zit er echt wel in het middenveld, verdedigend kan het ook allemaal goed, maar wie o wie gaat er ooit een doelpunt voor Roda JC maken? We hopen spoedig het antwoord te mogen zien… Werk aan de winkel!
Beoordelingen
Van Leer: 7,5. Redde drie keer uitstekend en speelde daarmee een belangrijke rol in het houden van de nul.
Dijkhuizen: 6. Het was niet geweldig, hoor, maar het was in ieder geval weer een keer voldoende. Dat is al een stap vooruit.
Sankoh: 6,5. Hield het eindelijk weer eens goed dicht, maar maakte wel een grote fout die beslissend had kunnen zijn.
Swinkels: 7. Hetzelfde als Sankoh, maar dan zonder die fout.
Van Peppen: 6. Had het eerste uur zijn tegenstander volledig in de knip, maar had daarna moeite met de snelle Mahi.
Faik: 7. Ja hoor, het leek weer eens ergens op! Goede passes, lekkere schoten van afstand. Zo zien we het heel graag van hem!
Rutjes: 6,5. Technisch bij lange na niet de beste, maar rent als Usain Bolt in zijn beste dagen.
Paulissen: 6. Liet af en toe weer zien wat hij kan, maar het zal nog veel beter moeten.
Van Hyfte: 6,5. Stapte uit de anonimiteit en liet zich weer eens gelden met fijne loopacties.
Gyasi: 6. Dreigend, maar het rendement was er niet. Desondanks weet je zeker dat hij twee man bezighoudt en dat is ook wat.
Boakye: 5. De enige onvoldoende en dat zegt eigenlijk alles. Kwam totaal niet in het stuk voor.
Header: ProShots
Comments (2)
Bob Cremers
Bob Cremers liked this on Facebook.
Jessie Houben
Jessie Houben liked this on Facebook.