Nabeschouwing | Gebrek aan koelbloedigheid breekt verbouwd Roda op

Roda JC Kerkrade slaagde er afgelopen zaterdag niet in om de tweede seizoenshelft met een positief resultaat te openen. AZ, dat een dik halfuur met een man minder op het veld stond, hield met 0-1 stand tegen een deels gerenoveerd Roda, dat opzichtig faalde in de afronding. Wij blikken terug op het Eredivisieduel, waarin de Kerkradenaren zichzelf gigantisch tekort deden.

Het had een ware kickstart kunnen betekenen voor de mannen van Darije Kalezic. Na een vroege openingstreffer voor AZ via Vincent Janssen, zagen we lange tijd een duel dat in evenwicht was; Roda trachtte met verzorgd voetbal van achteruit naar openingen in de AZ-defensie en vond die zo nu en dan, ondanks veelvuldig balverlies, terwijl AZ met vlijmscherpe tegenstoten de Roda-defensie meermaals het leven zuur maakte. Roda, dat met de nieuwelingen Jordy Buijs, Marcos Gullón en Rydell Poepon aan de aftrap was verschenen, kreeg na een uurtje spelen echter een cadeautje doordat AZ’s centrale verdediger Derrick Luckassen op oliedomme wijze zijn tweede gele kaart binnen een paar minuten pakte; het momentum lag plotseling bij de geel-zwarten. Een kansenregen volgde, met ballen die op het aluminium belandden, nét voorlangs scheerden of in kansrijke positie totaal verkeerd geraakt werden. Eindresultaat: 0 punten. En dat terwijl de situatie, een halfuur met een man meer in eigen huis tegen een verre van stabiele tegenstander, de ideale omstandigheden had gecreëerd voor de thuisploeg om eindelijk weer eens punten te pakken. Punten die onderhand bijzonder goed van pas zouden komen voor de thuisploeg, die na deze nederlaag de nacompetitieplekken slechts ontloopt op basis van een doelsaldo dat één goal beter is dan dat van FC Twente.

Structuur in het spel
Het was goed om te zien dat er enige rust in het spel van de Kerkradenaren waarneembaar was, gezien de omstandigheden. De uitvoering was lang niet altijd je-van-het, maar wanneer we in ogenschouw nemen dat er drie spelers in de as van het basiselftal stonden die pas een aantal keren hadden meegetraind, mogen we stellen dat er in ieder geval een idee achter de speelwijze zat. Jordy Buijs pakte centraal achterin zijn verantwoordelijkheid en verzond, als startpunt van vrijwel iedere voorwaartse beweging, verreweg de meeste passes van het hele elftal. De aansluiting vanuit het middenveld was eigenlijk ook in orde, waar Faik, Van Hyfte en de zeer degelijke Gullon beurtelings inschoven bij het aanvalsduo Gyasi-Poepon. Het voetbal was zeker niet vlekkeloos, maar wel degelijk en ingegeven door aanvallende intenties. Verdedigend werd er buiten het doelpunt slechts één mogelijkheid weggegeven.

Falen in het afwerken
Behalve het regelmatige balverlies verscheen Roda’s grootste manco na de rode kaart voor AZ toch pijnlijk aan de oppervlakte; het simpelweg scoren van doelpunten. We sommen de doelrijpe kansen vanaf de 57e minuut even voor u op: Poepon die rechts van het doel té ruim voorlangs schiet, een verrassende vrije trap van Buijs die op de paal belandt, Van Hyfte die na goed terugleggen van Dijkhuizen van binnen het zestienmetergebied huizenhoog over schiet, Faik die in ideale positie de bal op de lat schiet in plaats van tussen de palen, de kopbal van Poepon die in blessuretijd voorlangs scheert en een uitstekende volley van De Silva die in de slotseconde door Rochet uit de hoek wordt geranseld. Van die zes mogelijkheden moeten Van Hyfte en Faik sowieso doel treffen, terwijl er van de andere vier situaties minstens eentje in de goal moet ploffen. De bal mócht er zaterdagavond voor de ogen van de Koempeltribune gewoonweg niet in, doordat het killersinstinct bij de genoemde spelers ontbrak. Een fitte Juric maakt zulke kansen mogelijk genadeloos af en dan zitten de drie punten in de Kerkraadse tas.

Wissels met beperkt effect
Wat ook niet geheel goed uitpakte, waren de wissels die werden toegepast door de technische staf. De wedstrijd schreeuwde vanuit Roda-kant al een tijdje om creatieve impulsen in aanvallend opzicht, een rol die Mitchel Paulissen en Daniel de Silva met hun kwaliteiten in de kleine ruimte op het lijf geschreven is. Het duurde desalniettemin tot de 68e minuut, toen AZ al 10 minuten met een man minder opereerde, toen de Kerkradenaar ingebracht werd. Dat ging dan weer ten koste van Rostyn Griffiths, die met zijn duelkracht op dat moment juist van waarde was voor zijn ploeg. Paulissen werd op de linkervleugel neergezet, net zoals de eveneens ingevallen nieuwkomer Kristoffer Peterson tegen de rechterzijlijn werd geplakt. De achterliggende gedachte was om daarmee het speelveld breed te houden, maar of deze werkwijze een gelukkige was valt te betwijfelen; de individuele acties van zowel Paulissen als Peterson vanaf de zijkant kwamen totaal niet uit de verf, terwijl AZ juist in de as kwetsbaar leek. Ron ‘Beton’ Vlaar profileerde zich regelmatig meer als Ron ‘Karton’ Vlaar en zijn ingevallen maatje in het centrum, de 19-jarige Pantelis Hatzidiakos, kon en kan geen Eredivisie-ervaring overleggen. De Silva viel pas in de 84e minuut in, op het moment dat Roda eigenlijk al een kwartier geen kans meer gecreëerd had. Met het inbrengen van De Silva, die vrijwel foutloos speelde en als enige echt de openingen wist te vinden, kwam er aan het eind toch nog een beetje schwumm in het spel van de thuisploeg, maar dat bleek dus te laat. Het moge duidelijk zijn dat de wedstrijd volgende week, op bezoek bij Excelsior, alleen maar crucialer is geworden.

Spelersbeoordelingen
Van Leer: 7 – Kreeg al heel vroeg een tegentreffer om zijn oren, maar kon daarna weinig fout doen. Sterker nog: zijn trappen vanaf de grond waren zaterdagavond uitstekend.
Dijkhuizen: 5 – Speelde een bijzonder zwakke eerste helft en richtte zich in het tweede bedrijf enigszins op. Lijkt op de beslissende momenten toch ook kwaliteit tekort te komen.
Buijs: 7 – Was direct aanwezig, coachend en in balbezit. Behield altijd het overzicht aan de bal en toonde over een uitstekende inspeelpass te beschikken. Scoorde bijna met een slimme vrije trap.
Swinkels: 6,5 – Lange halen snel thuis. Dat moet toch wel het levensmotto van onze rots in de branding zijn. Was Janssen bij de 0-1 wel kwijt, maar daarna een degelijke partij.
Van Peppen: 7 – Legde wederom erg veel meters af. Voorkwam met een uiterste krachtsinspanning de 0-2 van Jahanbakhsh. Was zo’n vijf keer het slachtoffer van te late tackles.
Griffiths: 6,5 – Had een minder bepalende rol in het elftal door het inpassen van Gullón, wat geen verkeerde zaak bleek. De Australiër was erg sterk in de persoonlijke duels.
Gullón: 6,5 – Verfijnde versie van Griffiths, die aantoonde over verschillende kwaliteiten te bezitten. Was wel enigszins beperkt door een vroege gele kaart.
Van Hyfte: 6 – Positief: het aanhoudende afjagen van de tegenstander en het leiderschap in mentaal opzicht. Negatief: veel balverlies en liet een 1000%-kans liggen.
Faik: 5 – Kwam slapjes voor de dag en kon absoluut geen potten breken. Leek rijp voor een wissel, maar mocht blijven staan. Had hoe dan ook moeten scoren.
Gyasi: 5,5 – Wisselde erg sterke acties af met véél te doorzichtige momenten, wat tot de nodige frustratie leidde. Was het zijn laatste duel in het geel-zwart?
Poepon: 6 – Begon zowel letterlijk als figuurlijk sterk, had daarna mindere fases. Bracht de body in de aanvalslinie die we van types als Anco Jansen gewend waren. Had wel mogen scoren.

Foto’s: Roda JC Kerkrade