Nabeschouwing | Passief Roda sust zichzelf in slaap

Nee, de wedstrijd tussen Roda JC en PSV werd gisteren, in tegenstelling tot andere duels, níét beïnvloed door een scheidsrechterlijke dwaling. Desalniettemin kreeg ook de Roda-supporter haar portie ergernis voorgeschoteld; PSV nam op kinderlijk eenvoudige wijze de drie punten mee uit het Parkstad Limburg Stadion (0-3), waar de thuisploeg wel érg ongeïnspireerd voor de dag kwam. Roda JC Live blikt terug op het bij vlagen slaapverwekkende optreden van gisteravond.

PSV dodelijk effectief
Laten we om te beginnen de credits geven aan de winnaar van de tweestrijd van gisteravond: PSV. De Eindhovenaren zijn nog volop in de race voor het kampioenschap en zullen logischerwijs met de nodige voldoening terugkijken op het behaalde resultaat in Kerkrade; 0-3 winnen bij een ploeg die je in de afgelopen jaren meermaals voor schut zette, daar is vanuit Eindhovense optiek niets mis mee. Aanvoerder Luuk de Jong nam zijn elftal bij de hand door tweemaal op een belangrijk moment het juiste ding te doen voor zijn team, namelijk scoren. Tot ergernis van alles en iedereen die Roda een warm hart toedraagt was het in zowel de eerste helft als in de tweede helft de allereerste mogelijkheid van PSV die direct een treffer opleverde. De Eindhovenaren speelden verre van foutloos, wisten zeker geen attractief voetbal op de mat te leggen, maar tweemaal was het de kopsterke De Jong die van dichtbij zijn hoofd tegen de bal zette, waarna Davy Pröpper in de loop van de tweede helft aan alle onzekerheid een eind maakte met een geplaatste bal. Na de 2-0 controleerden de rood-witten het duel en had het van het makke Roda niets te duchten, en daarbij werd het bovendien geholpen door de geel-zwarten.

Prima begin krijgt geen vervolg
De wijze waarop Pröpper mocht doorlopen bij de 0-3 was immers symptomatisch voor de wedstrijd van de thuisploeg; er werden ongelukkige keuzes gemaakt, die vervolgens ook nog eens slecht werden uitgevoerd. Kalezic richtte zijn elftal vooraf in op een wijze waarin PSV het best bestreden zou moeten kunnen worden, en derhalve greep hij terug naar een veldbezetting die eerder dit seizoen in Eindhoven een 1-1 over de streep trok. Als gevolg van de wijzigingen belandden onder meer Mike van Duinen, Rydell Poepon en Farshad Noor op de bank en waren er basisplaatsen voor Tomi Juric, Kristoffer Peterson en Marcos Gullón. Op papier zou dat moeten resulteren in een 4-2-3-1 formatie, met het drietal Zhukov-Van Hyfte-Peterson in een linie achter de enige spits Juric. Dat leek in het eerste gedeelte van de wedstrijd aardig te werken, zeker wanneer Peterson aan de linkerflank gevonden werd. De ballen kwamen langs deze weg in ieder geval in het strafschopgebied, waar er echter niemand in slaagde om zijn voet, hoofd of een ander ledemaat tegen het leerwerk te zetten. Na een minuut of twintig was het eigenlijk wel gedaan met deze spelopzet, en verzandde het elftal van Kalezic in een negatieve, vicieuze cirkel.

Reactief voetbal wordt passief voetbal
Roda’s voetbal werd namelijk niet om aan te zien. We weten inmiddels dat Roda graag vanuit de reactie voetbalt. Daarbij is het belangrijk dat er óf door een aantal spelers snel wordt omgeschakeld om zo met een paar man een counter in te zetten, óf er moet gewacht worden totdat de veldbezetting dusdanig is dat er voldoende mankracht is om na een luchtduel de afvallende bal op te kunnen vangen. Roda deed gisteravond iets ertussenin; wanneer de bal veroverd werd, werd deze vaak snel richting Juric geroeid, die dan ter hoogte van de middenlijn een kopduel moest aangaan zonder dat hij daarmee een medespeler kon bereiken; die medespelers stonden dan nog rondom het eigen zestienmetergebied toe te kijken. Kortom: deze wijze van spelen noemen we niet reactief, maar passief. Gevolg: balverlies. De laatste hoop was dat er na de 0-2 zich een bewustzijn zou ontwikkelen dat er meer risico’s genomen zouden moeten worden. Het tegenovergestelde gebeurde. Kalezic bracht weliswaar Ngombo voor Peterson, maar men trok een handbalverdediging op rondom het eigen zestienmetergebied. Geen enkele impuls naar voren was er te bespeuren, waardoor het zichzelf nog verder uit de wedstrijd haalde en de wedstrijd volledig doodbloedde. Men zag hoe PSV de bal eerst van links naar rechts schoof, dan van rechts naar links, om deze vervolgens van links naar rechts te schuiven. Mag u raden waar de bal vervolgens naartoe ging.

Uitgaan van eigen kracht
Laten we deze terugblik maar afronden. Het geluk voor Roda is dat Excelsior en met name Willem II in de afgelopen weken niet beter voor de dag komen dan de Kerkradenaren, die nu met nog drie wedstrijden te gaan een voorsprong van zes punten verdedigen op Willem II. Normaal gesproken betekent dat dat je wel veilig bent, ware het niet dat de Tilburgers op de slotdag van de competitie de tegenstander zijn in het Parkstad Limburg Stadion. Staan zij, met hun betere doelsaldo, op dat moment binnen drie punten van de Limburgers, dan wacht er een cruciale ontmoeting op de slotdag van de Eredivisie met het karakter van een play-off-wedstrijd. Het is zaak dat de ploeg tegen die tijd wél van haar eigen kracht uitgaat, anders roep je het onheil over jezelf af. Niet alleen tegen PSV, maar tegen iedere willekeurige tegenstander kan het dan een lastig verhaal worden.

Beoordelingen
Benjamin van Leer: 5 – Oogde bij vlagen wel érg onzeker en kon bij de hoge ballen vóór het doel niet overtuigen. Kreeg buiten de drie tegengoals weinig op zich afgevuurd, maar kon zich verder ook niet positief onderscheiden.
Martin Milec: 4,5 – Zijn onbevangen manier van spelen lijkt met de week verder weg te ebben. Jammer, want daar ligt een grote kracht van Martin. Speelde in balbezit oké, maar kwam niet uit de verf in de persoonlijke duels.
Jordy Buijs: 5 – Over zijn spelhervattingen; niets op aan te merken. Op de rest: het nodige. Kreeg zijn verdediging niet voldoende georganiseerd en er vielen met regelmaat grote gaten in de defensie. Jordy kan beter.
Arjan Swinkels: 4 – Deed ons met de bal aan de voet denken aan Anouar Kali; veel draaien, weinig oplossingen. Liet zich bovendien meermaals, onder meer bij de 0-1, kinderlijk eenvoudig aftroeven in de persoonlijke duels.
Ard van Peppen: 4,5 – Maakte op de verkeerde momenten de verkeerde keuzes. U mag raden; is dat verkeerd of niet? Inderdaad, dat is verkeerd. Goed geraden? Dan speelt u door voor de wasmachine.
Marcos Gullón: 5,5 – Onze matador op het middenveld speelde een degelijke wedstrijd; meestal waren de voortzettingen prima. Desalniettemin een ietwat bleke vertoning, waardoor hij geen salvador bleek voor het team.
Ugur Inceman: 4,5 – Het spijt ons om het te zeggen, maar Ugur’s ‘coole’ uitstraling had gisteren meer weg van een negatieve ‘air’. Was aan de bal vaak nonchalant en lag bovendien publiekelijk in de clinch met coach Kalezic.
Georgy Zhukov: 5 – Af en toe leuke acties, maar het leverde tegen dit PSV niets anders op dan balverlies. Leek ook enigszins moeite hebben om de nuances met zijn licht aangepaste rol in te vullen.
Tom van Hyfte: 6 – Wellicht een verrassende beoordeling, maar wie goed opgelet heeft zag dat Tom als enige voortijdig ballen wist te heroveren en wél de ruimtes zocht voor een georganiseerde tegenaanval. Vandaar een zesje.
Kristoffer Peterson: 6 – De enige die in de eerste helft voor creatieve impulsen zorgde; Brenet werd meermaals voor schut gezet. Naarmate de wedstrijd vorderde lukte dat helaas niet meer en was het rendement weg.
Tomi Juric: 6,5 – Kreeg de ondankbare taak om ballen door te koppen waar niemand achteraan liep. Knokte zich desalniettemin continu aan de bal en dat werd gewaardeerd – zijn wissel leidde tot onvrede op de tribunes.