Nabeschouwing | Standaardsituaties bepalend in doelpuntrijk foutenfestival
Wie gisteravond vanaf 22:00 uur een blik op de social media wierp, werd daar geconfronteerd met de nu al fameuze Humba-gate. Je zou haast vergeten dat er van tevoren ook nog twee keer 45 minuten gevoetbald werd. Na een hoop persoonlijke fouten, misverstanden en onverklaarbare acties waarvan menig supporter de moed in de schoenen zakte, slaagde Roda erin een vroege 0-2 achterstond ongedaan te maken en stapte het uiteindelijk met een 4-3 overwinning op FC Oss van het veld… zonder Humba. We gaan nog eenmaal nabeschouwen; de wedstrijd, wel te verstaan.
Aanvallende ingestelde elftallen
Na de moeizame 1-2 zege op het negenkoppige De Graafschap, afgelopen vrijdag, stonden er gisteravond ten opzichte van dat duel 3 andere spelers in het basiselftal van René Trost. De van een schorsing terugkerende Wiljan Pluim nam zoals verwacht weer plaats op het middenveld, maar verrassenderwijs ging dat ten koste van Hicham Faik en behield Mitchel Paulissen zijn plekje als aanvallende middenvelder. In de voorhoede maakte de geblesseerde Johan Plat plaats voor Danny Schreurs. Zo verscheen er een bijzonder aanvallend ingesteld elftal aan de aftrap, in ogenschouw nemend dat er met Pluim, Van Hyfte, Höcher en Paulissen eigenlijk geen controlerende middenvelder opgesteld werd tegen het viermans-aanvalsblok van FC Oss. Het lag dan ook in de lijn der verwachting dat de ruim 9.000 toeschouwers die op deze koude maandagavond naar het Parkstad Limburg Stadion waren gekomen, een open wedstrijd te zien zouden krijgen.
En niets bleek minder waar, want in het openingskwartier golfde het spel op en neer en zodra één van beide ploegen balverlies leed, lag er voor de tegenstander een zee aan ruimte richting het vijandelijke doel. Probleem was echter dat dit Roda net wat te vaak overkwam, met als gevolg dat de Ossenaren veelvuldig met een hoop mensen de Roda-helft op denderden om daar gevaar te kunnen stichten. En dat deden ze nog goed ook, want het bijzonder fletse Roda keek apathisch toe hoe Snijders in de derde minuut (individuele actie) en Opoku in de achttiende minuut (mocht vrij inkoppen uit een corner) al snel een 0-2 tussenstand op het scorebord brachten. Voeg daar het ronduit dramatische positiespel, de kansloze lange ballen van Ramos en met name Biemans, het vele balverlies van vooral Schreurs, Höcher en Pluim en een schutterende defensie aan toe, en U kunt zich voorstellen dat de gedachten teruggingen naar de zeperd tegen Almere City van een week eerder. Er was echter licht aan het eind van de tunnel, want hoewel Höcher en Demouge nog stuitten op doelman Koopmans, was het nota bene Mitchel Paulissen, die ondanks zijn zwakke optreden in Doetinchem nu toch het vertrouwen kreeg van coach Trost, die op formidabele wijze nog vóór de rust de anschlusstreffer binnenjoeg. Desalniettemin gingen de Koempels met een achterstand én een fluitconcert de rust in.

Sterke Cicilia
Hoe belabberd Roda zichzelf ook voor de derde achtereenvolgende wedstrijd presenteerde, het feit dat de zwakke plekken van het onervaren en soms ietwat ongepolijste FC Oss ook zichtbaar werden bood voldoende perspectief om de zaak in de tweede helft weer recht te trekken. Dat moest dan gebeuren met Sjevreemets hoop in bange dagen, Rigino Cicilia, die in plaats van Schreurs nu naast Demouge ging spelen. De jongeling deed dat met verve, hij toonde zich sterk in de lucht en aan de bal en toen hij op de rand van het zestienmetergebied onreglementair werd neergehaald, krulde Tom van Hyfte de toegekende vrije trap in de rechterbenedenhoek; 2-2. Het was voor de Belg, de assistkoning van het elftal en misschien wel de meest ondergewaardeerde speler van dit team, pas zijn eerste competitietreffer in het geel-zwart. Met Cicilia en Demouge in het zestienmetergebied en de sterk spelende Paulissen op de rechtervleugel werd de druk op de Brabantse defensie verder opgevoerd, maar zodra Oss in balbezit kwam op de Roda-helft, kon je er donder op zeggen dat er hoe dan ook een grote kans uit zou voortkomen; Van Veen raakte de paal met een bekeken schot en Verbist moest handelend optreden bij een kans voor Dennis Janssen. En als ze aan de ene kant niet vallen, dan gebeurt dat wel aan de overzijde; daar zagen we maandag tal van voorbeelden van. Bart Biemans deed in de 70e minuut zijn duit in het zakje, en zette met een kopbal Roda voor het eerst in dit duel op voorsprong.
Toen Lorenzo Piqué vier minuten later op de middenlijn terecht de rode kaart getoond kreeg van scheidsrechter Bax, die overigens regelmatig ernaast leek te zitten met zijn beslissingen, na een charge op Van Hyfte, leek het verzet van de bezoekers wel gebroken. Dat werd nog eens aangedikt door de 4-2 van Ramos, de derde achtereenvolgende Roda-goal uit een standaardsituatie, in de 78e minuut. Stilstaande fases blijken toch een extra wapen van dit team; 6 van de laatste 7 doelpunten kwamen uit deze situaties voort. Alsof er nog niet genoeg doelpunten gevallen waren, tekende Mathieu namens Oss in de 90e minuut nog voor de 4-3 door een vrije schop van Van Veen dusdanig van richting te veranderen, dat Verbist geen schijn van kans had. Het bleek slechts een doelpunt voor de statistieken, want dichterbij kwamen de gasten niet meer. Zo kon alles en iedereen in het Parkstad Limburg Stadion uiteindelijk nog opgelucht ademhalen na een duel waarin Roda niet vanaf de eerste minuut bracht wat er van deze ploeg verwacht mag worden. Prettig gegeven was dat er bij FC Emmen-Almere City een 2-2 einduitslag te noteren viel, waardoor de Limburgers de koppositie in de tweede periode overnemen met nog twee duels te gaan. Roda heeft het wat dat betreft, na een aantal moeizame wedstrijden, zelf in de hand, en zal in de duels met VVV-Venlo en N.E.C. moeten aantonen dat het ook daadwerkelijk recht heeft op een periodetitel.
Beoordelingen
Verbist: 6,5
Bram zag dan wel vroeg twee ballen om z’n oren vliegen, verder keepte hij weer een prima wedstrijd. Het blijkt de solide doelman die we al jaren niet meer tussen de Kerkraadse doelpalen gezien hebben. Was ook kansloos bij de derde treffer.
Dijkhuizen: 5
Onze rechtsback leek niet gewend te zijn om op maandagavond vol aan de bak te moeten, want bij zowel de 0-1 als de 0-2 liep de doelpuntenmaker uit z’n rug weg. Had verder niet de overtuiging in z’n spel die we de afgelopen weken wel zagen.
Biemans: 5,5
Speelde een heel wisselvallig duel. De samenwerking met Ramos in het hart van de verdediging zag er regelmatig ongecontroleerd uit, en Bart’s lange ballen in met name de eerste helft leken meer op vuurpijlen richting de Decathlon. Pikte wel weer een goaltje mee.
Ramos: 5,5
Zat er meermaals volledig naast in verdedigend opzicht en ook zijn passing liet te wensen over. De captain lijkt niet in zijn beste vorm te steken, maar compenseerde dat deels met een aantal fraaie crosspasses in het tweede bedrijf en zijn eerste competitiegoal.
Van Peppen: 6,5
Had het verdedigend toch een aantal keren lastig, maar aan de bal speelde Ard wederom een sterke wedstrijd. Prima rushes op de goede momenten, secuur in de passing en hij slingerde een aantal uitstekende voorzetten in de zestien.
Pluim: 5,5
Positief: hij speelde een betere wedstrijd dan tegen Almere City. Negatief: balverlies op onnodige momenten, slordig in de normaliter zo kenmerkende dieptepasses en een paar keer te laat in de duels. Desalniettemin speelde hij ook in een ietwat ongebruikelijke rol.
Höcher: 6
De air van Marc leidde op een aantal momenten toch wel tot irritatie, temeer daar het spel van de vleugelspeler zelf ook niet om over naar huis te schrijven was. Maar dat laat onverlet dat er weer voldoende bruikbare voorzetten kwamen en hij twee assists verzorgde.
Van Hyfte: 7
Stille kracht op het middenveld, die iedere week verder tot ontplooiing lijkt te komen. Bekroonde zijn constante spel gisteravond dan ook eindelijk met een competitietreffer namens geel en zwart. Speelde verder op alle facetten weer een goede wedstrijd.
Paulissen: 7,5
Waar het afgelopen vrijdag bepaald niet overhield wat we van Mitchel zagen, verraste Trost door hem wederom in de basis te zetten. De jongeling beloonde dat met een werkelijk uitstekend duel; schitterende goal, fraaie acties, ongetwijfeld zijn sterkste optreden tot nu toe.
Schreurs: 4
Op het moment dat het niet loopt en een speler er dan nog in slaagt om negatief uit de toon te vallen, weet je dat het niet goed zit. Helaas was dat gisteren bij Danny het geval. Eigenlijk het omgekeerde verhaal van Paulissen. Laten we ervan uitgaan dat het een incident was.
Demouge: 6
Het was voor Frankie eigenlijk een 81 minuten durende worsteling met zijn persoonlijke tegenstander; zowel letterlijk als figuurlijk. Opmerkelijk genoeg kreeg hij nooit het voordeel van de twijfel bij arbiter Bax. Werkte desondanks als een paard.
Cicilia: 7,5
Kwam na 45 minuten binnen de lijnen en deed dat meer dan goed. Torende boven alles en iedereen uit bij kopduels, stelde Demouge in staat om aan de bal te komen en fungeerde als een tweede aanspeelpunt. Met een doelpunt was het een perfecte invalbeurt geweest.
Foto’s: Pro Shots