Nabeschouwing | Verdedigingslinie Feyenoord blijkt te sterk voor strijdend Roda

‘Strijdend ten onder’ zijn de woorden die de bekeruitschakeling van gisteravond het beste omschrijven. Een goal van Eric Botteghin aan het einde van de eerste helft van de verlenging werd de mannen van Darije Kalezic fataal. Roda JC Live blikt terug op het einde van het avontuur richting De Kuip.

Door omstandigheden bereikte ik rijkelijk laat mijn vaste plekje op de Noordtribune, waar je normaal gesproken vak N1 zowat voor je alleen hebt en bij mij, op N4, ook wel vier stoelen kan claimen als je graag languit ligt tijdens de wedstrijd. Op internet had ik de opstellingen al snel bekeken en zag ik dat Kalezic, niet verrassend, met dezelfde elf namen aantrad als de namen die het zo goed gedaan hadden tegen Ajax. Er was vertrouwen bij me, vertrouwen dat we het, zoals altijd 1.000 man sterke Legioen stil konden voetballen.

Drie uitvakken…
Bij aankomst zag ik al snel dat het, zoals zo vaak, een totale illusie was dat er slechts duizend supporters van de Rotterdammers mee waren gereisd. Buiten het gebruikelijke groepje op de Oost-tribune zag ik dat er op Noord zelfs stoelen bij waren geplaatst. Aangezien het me nogal onwerkelijk leek dat plots grofweg 800 Roda-supporters hadden besloten om voor de verandering maar eens op Noord plaats te nemen, wist ik genoeg: ik bevond me in een surrogaat-uitvak.

Toen ik mijn stoeltje bereikte, hoorde ik achter me gelukkig een jongeman van een jaar of veertien kwebbelen in een onvervalst Zuid-Limburgs accent. Op de overige bezette stoelen om me heen zat de gebruikelijke groep. Ergo: ik zat lekker tussen de Koempels. Tot mijn verbazing hoorde ik echter na pakweg een minuut, toen Feyenoord haar eerste balverlies leed, in datzelfde onvervalste Zuid-Limburgse accent: “Wat is dit nou, Botteghin?” achter me. Het moment dat je weet dat je een zware avond tegemoet gaat.

De combinatie van Roda, dat er de laatste seizoenen een gewoonte van heeft gemaakt om zwalkende clubs in het zadel te helpen, en Feyenoord, dat zich nota bene als top 3-club ingesteld had op de speelwijze van Roda, zat me al snel niet lekker. Feyenoord nam dan ook, niet geheel verbazingwekkend, het initiatief. Tot echt grote kansen leidde dit niet, maar Roda was gewaarschuwd, en één keer pegelde Elia van dichtbij over het doel van Van Leer. “Auwieje, Elia”, hoor ik achter me.

Initiatief bij de thuisploeg
Na een minuut of twintig kroop Roda, aangespoord door een lekkere uithaal van Van Peppen, wat meer uit haar schulp. Bij vlagen tikken de Limburgers er aardig doorheen en ook de vechtlust is wederom aanwezig. Met name Zhukov speelt op het middenveld een ijzersterke pot en verdedigend staat het vanaf het middendeel van de eerste helft als een huis. Het soms slordige balverlies van Inceman kan snel gecorrigeerd worden en het initiatief ligt duidelijk bij de thuisploeg.

Tot bijzonder grote kansen leidt dit niet, maar er is wel dreiging: Milec sprint er op een gegeven moment als een malle vandoor en als zelfs Arjan Swinkels met een solo de achterlijn kan halen, moet de angst er toch wel aardig inzitten bij de Rotterdammers. Aan de eindpass ontbreekt het echter vrijwel continu en enkele pegels van een meter of 30 vliegen richting de Oost-tribune.

In de tweede helft lijkt Feyenoord het volledig kwijt te zijn. Geen enkel schot op doel creëren de rood-witten, maar wel slagen ze erin om van het doel van Vermeer een goed bewaakt fort te maken. Aanvoerder: Dirk Kuijt. Heerser in de lucht. Roda kreeg een enorme hoeveelheid corners maar vrijwel iedere keer stond Duracell Dirk op de goede plaats om de bal weg te koppen. Een prestatie op zich, en de vraag rijst waar dit Feyenoord zonder Kuijt zou staan.

Dertig minuten teveel
Geen enkele bal valt echter net goed en dus wordt het verlengen. Na ongeveer bij iedere aanval van Roda achter me “Oh oh, daar gaan we” te hebben gehoord en daarna een Limburgs betoog over waarom mijn vriend achter me “echt ram geen zin heeft in verlengering”, beheers ik me om hem niet fijntjes mee te delen dat hij ook nu gewoon het stadion uit te kunnen lopen.

Misschien maar goed ook, want nog geen kwartier later springt het leeuwendeel van de mensen om me heen juichend op en laat Botteghin juichend voor de camera weten vader te zijn geworden. Feyenoord was al sterker in het eerste deel van de verlenging en de verdediger kon een door Vejinovic doorgekopte corner volledig vrijstaand binnen tikken. Een koud kunstje, zo blijkt, en “nu mogen we het bloos niet meer uit handen geven”, vindt de jongen achter me.

De Roda-spelers hadden gestreden en waren doodop. Het zware wedstrijdprogramma (Utrecht, Ajax en Feyenoord in zeven dagen) eiste haar tol en na ruim 95 minuten bleek de pijp volledig leeg. Tel daarbij op dat Noor, die na maanden blessureleed zijn rentree maakte, bijzonder ongelukkig inviel, en het vonnis over Roda leek geveld. Toen Roda in de tweede helft van de verlenging nog één keer, met de laatste krachten, er een offensiefje uit wist te persen, had Feyenoord kansen genoeg om de voorsprong uit te breiden, maar daarbij gingen de meest kinderlijke dingen mis. Aan de andere kant bleef Roda ballen de zestien in pompen, en in de 122e minuut viel er zowaar één op de juiste plek. Poepon ramde de bal echter hard in de handen van Vermeer en dus kwam er geen nieuwe last-minute-ontsnapping.

Hoop voor ADO-uit
Het jongetje achter me snelt met zijn familie naar de uitgang, blij, en wij blijven verslagen achter om de spelers van Roda te bedanken voor de getoonde inzet. Ergens in een gehucht rondom de Parkstad kroop hij later die avond misschien wel warm onder zijn Feyenoord-dekbed, alweer met smart wachtend op de volgende keer dat de Rotterdammers op bezoek zouden komen in Limburg. Of, en in dat geval hulde, maakte hij zich op voor de reis naar Zwolle van volgende week, waar PEC wacht voor de Stadionclub.

Ik verlaat rond kwart over twaalf het stadion, immens chagrijnig maar ook vol goede moed. Zaterdag wacht namelijk de reis naar Den Haag, waar ADO wacht. Een belangrijke clash, want er kunnen punten gepakt worden in de strijd tegen degradatie. Vertrouwen is er zeker, gezien het spel van de afgelopen weken. Nu is het nog hopen dat de zware serie, waarin we het wel mooi drie clubs uit het linkerrijtje ontzettend lastig gemaakt/verslagen hebben, er niet al te zwaar inhakt. We gaan het zien zaterdag, wanneer ik me op de tribunes in de Hofstad nestel. Gewoon met m’n Limburgse accent, bij m’n Limburgse club. Fijn!

De cijfers
Van Leer: 7,5. Verrichte enkele belangrijke reddingen en was ook bij corners sterk in de lucht. Bij de goal viel hem niets te verwijten.
Gullón: 6,5. Speelde onverwachts als rechtsback en deed dat, net als tegen Excelsior, aardig, maar ook niet super. Gevaar over links kwam er van Feyenoord in ieder geval niet.
Buijs: 7. Nuttige tackles, prima pot. Feyenoord was niet gevaarlijk.
Swinkels: 8. Speelde werkelijk een ijzersterke wedstrijd. De beste man aan Roda-zijde.
Van Peppen: 6. Had het bijzonder lastig met de vlotte buitenspelers van Feyenoord, maar dat kwam misschien ook door de blessure waardoor hij het veld in de rust moest verlaten.
Inceman: 6. Waar hij de afgelopen wedstrijden de rust zo fijn bewaarde, leverde hij nu vaak slordig in, wat dan vaak weer hersteld werd door…
Zhukov (7,5), die ook een uitstekende wedstrijd speelde. Fel in de duels, handig in de passing. Prima.
Milec: 6,5. Kwam niet zo goed uit de verf als afgelopen zondag, toen hij als rechtsback speelde. Wel een paar mooie rushes over de vleugel.
Van Hyfte: 6,5. Eigenlijk weer vrij onzichtbaar.
Peterson: 6. Nauwelijks gezien. Zijn acties strandden vaak snel en dat hij gewisseld werd was dan ook begrijpelijk.
Poepon: 7. Werkte en sleurde en zeulde, maar kreeg, buiten twee schoten, nauwelijks goede kansen. Dat viel hem echter niet te verwijten.
Faik: 6,5. Met hem in het veld was het een stuk minder gevaarlijk aan de rechterkant, en dat terwijl hij niet echt een verdediger is. De voorzetten waren meestal op maat, maar kwamen net niet aan.
Van Duinen: 6,5. Mocht invallen na nauwelijks meegetraind te hebben, bijzonder opvallend. Viel echter weinig te verwijten, werkte hard.

Foto: Pro Shots

Comments (13)

Comments are closed.