Vijf redenen waarom Roda de play-offs kan winnen

Deze week en volgende week moet Roda JC Kerkrade promotie naar de Eredivisie zien veilig te stellen. Dat er genoeg twijfels zijn over de ploeg moge duidelijk zijn; zonder positieve benadering komen we echter nergens. Er zijn voldoende argumenten aan te voeren om te geloven in een terugkeer op het hoogste niveau. Roda JC Live presenteert u vijf redenen waarom Roda JC kan promoveren.

1. De ziekenboeg stroomt leeg
Zo vlak voor de allesbeslissende fase van deze voetbaljaargang hebben de coaches Rick Plum en Regillio Vrede een nagenoeg fitte selectie tot hun beschikking. De Kerkradenaren beschikken over een grote spelersgroep en de ziekenboeg begint leeg te stromen; Danny Schreurs lijkt speelklaar te zijn voor de play-offs en hetzelfde geldt voor aanvoerder Guy Ramos, die lange tijd uit de roulatie is geweest met een slepende rugblessure. Daarnaast verwacht men in de loop van de play-off-campagne te kunnen beschikken over Frank Demouge, die met zijn fysiek vermogen een extra wapen vormt in het heetst van de strijd. De andere geblesseerde spits, Johan Plat, zal desalniettemin ook in de slotfase van het seizoen ontbreken. Bart Biemans mist alleen de heenwedstrijd door een openstaande schorsing. Het blijft echter een voordeel voor de geel-zwarten dat ze ten opzichte van de andere deelnemers over een relatief brede selectie beschikken. Met mogelijk 4 wedstrijden in 10 dagen zal er op meer dan 11 spelers een beroep gedaan moeten worden, aangezien er nu na een lang seizoen veel gevraagd wordt van de spelers in een betrekkelijk korte periode. Een sterke reservebank kan dan bijzonder waardevol blijken.

Reden 2: Ongeslagen record in promotie/degradatie-play-offs
Roda JC is ervaringsdeskundige nummer 1 als het gaat om succesvol presteren in promotie/degradatie-play-offs. De Kerkradenaren namen 2x deel aan de nacompetitie (eerder in 2008/2009 en 2012/2013) en in beide gevallen kwamen zij als winnaar uit de eindstrijd. In die twee jaargangen speelde de club in totaal 9 wedstrijden: 4 keer werd er gewonnen, 5 keer werd er gelijkgespeeld en Roda JC verloor dus nog nooit een duel in deze competitie. Daarmee is het historisch gezien gedeeld recordhouder van alle deelnemers (samen met AZ en FC Utrecht). Bovendien beschikken de Kerkradenaren, mede daardoor, over een flink aantal spelers dat ervaring heeft als het gaat om het spelen van promotie/degradatie-wedstrijden. Bij zulke, veelal chaotische en nerveuze, wedstrijden wordt namelijk wat anders gevraagd van spelers, en wanneer je hiermee voor het eerst in aanraking komt kan dat een zekere verlammende werking hebben. Roda zou hier dus haar voordeel mee moeten en kunnen doen ten opzichte van met name FC Emmen en eventueel ook NAC Breda. Deze ploegen hebben sinds 2006 immers geen nacompetitie meer gespeeld, en dus geen recente achtergrond met een strijd op leven en dood. VVV-Venlo is natuurlijk wel een regelmatig terugkerende klant in de promotie/degradatie-play-offs.

Reden 3: De lange adem in het bekertoernooi
Roda JC speelde deze jaargang een sterk bekertoernooi. En wat voor een toernooi-indeling kent de KNVB Beker? Juist, een knockout-systeem. En wat voor een toernooi-indeling kennen de promotie/degradatie-play-offs? Juist, een knockout-systeem. Verrek, dat is hetzelfde systeem. Is dat even toevallig! Goed, tot zover onze recordpoging open deuren intrappen. Maar er zit natuurlijk wel een kern van waarheid in. De geel-zwarten hebben eerder dit seizoen op meerdere momenten in het bekertoernooi aangetoond te beschikken over het vermogen om sterke tegenstanders uit te schakelen in een rechtstreeks duel; allereerst werd eredivisionist SC Heerenveen met 2-1 afgetroefd. Dat kwam niet zozeer doordat de Friezen met 7 andere spelers aan de aftrap verschenen, want Roda deed immers precies hetzelfde, met de aantekening dat het kwalitatieve surplus van Heerenveen gezien de breedte van hun selectie er hiermee zeker niet op achteruitging. In de daaropvolgende ronde werd Sparta Rotterdam, een altijd riskante subtopper die uiteindelijk de promotie/degradatie-play-offs op de laatste speeldag misliep, uit het toernooi geknikkerd; Marc Höcher tekende in de 90e minuut voor de 2-2 gelijkmaker, waarna in de verlenging de score werd uitgebouwd naar 4-2. Zo stootte men door naar de achtste finales, waar het team van toenmalig trainer Trost voor het huzarenstukje van het toernooi zorgde door Eredivisie-koploper PSV naar huis te sturen; dat gebeurde nota bene halverwege januari, op het moment dat Roda in Jupiler League-verband aan haar slechtste weken van het seizoen bezig was. Wederom kon de ploeg na verlenging zegevieren, nu door een fabelachtige vrije trap van Hicham Faik. Uiteindelijk zouden de Kerkradenaren in de kwartfinale op relatief kansloze wijze stranden, door een 1-4 thuisnederlaag tegen Excelsior. In die andere, hiervoor genoemde, duels bleek ons Roda echter een ploeg van de lange adem: men incasseerde tegentreffers, tegen kwalitatief hoog ingeschatte tegenstanders, maar uiteindelijk had het telkens de langste adem en kwam het langszij om uiteindelijk als winnaar te overleven. Als dat in de KNVB Beker kan, kan dat ook in de play-offs.

Reden 4: Van prooi naar jager
Er is in de loop der maanden een beeld ontstaan dat de huidige spelersgroep met een mentaliteitsprobleem kampt. Dat is vreemd, aangezien de clubleiding in de zomer aangaf juist spelers aan te willen trekken die beschikken over de – houd u vast – koempelmentaliteit. In hoeverre het mijnwerkersbestaan kan worden geprojecteerd op profvoetballers is een andere discussie, die we niet nu hier gaan voeren, maar dat de kopjes gaan hangen bij een achterstand of nederlaag is natuurlijk een kwalijke zaak. Dat heeft natuurlijk ook te maken gehad met de setting waarin het hele seizoen geacteerd diende te worden; iedere overwinning in de Jupiler League werd beschouwd als ‘niet meer dan normaal‘, terwijl iedere nederlaag min of meer werd gezien als een schande. De logische verklaring hiervoor is dat Roda met haar selectie eigenlijk een kwalitatief overwicht heeft ten opzichte van iedere competitie-tegenstander, met uitzondering van NEC. Drie punten mogen dan best verwacht worden, toch? Zoals we weten is dat lang niet altijd uitgekomen. Welnu, uiteraard hoopt iedereen hetzelfde in de play-offs. Er is echter een zeker verschil; na een uiterst wisselvallig seizoen zijn we nu aanbeland in een fase waarin alleen promotiekandidaten en twee Eredivisieclubs zijn overgebleven. In combinatie met Roda’s teleurstellende resultaten in het kalenderjaar 2015 leidt dat tot een lager verwachtingspatroon dan voorheen: want op dit moment concludeert iedereen dat we geen uitgesproken topfavoriet zijn. De hoop is er nog steeds, zeker omdat promotie eigenlijk een must is voor de club, maar de overtuiging dat er succes geboekt gaat worden staat op een iets lager pitje. Dat haalt de druk op een bepaalde manier van de ploeg weg: we zijn niet langer een prooi, maar een jager.

Reden 5: De eerdere overwinning in Emmen
Last but not least: we hebben eerder dit seizoen gezien dat het mogelijk is om een resultaat te boeken op vreemde bodem, en dan in het bijzonder bij FC Emmen. Op vrijdag 7 november 2014 gingen de Limburgers op bezoek in Drenthe bij de op dat moment nummer 6 van de Jupiler League. De Emmenaren waren destijds dé te kloppen ploeg: in eigen huis had men nog geen enkele nederlaag geleden en uit de 4 wedstrijden voordat Roda op bezoek kwam haalde men 12 punten, met een doelsaldo van 19-2 (onder meer door een 1-8 zege bij onze zeer gewaardeerde vrienden in Sittard). Roda voetbalde in de JENS Vesting vervolgens niet eens zo geweldig, maar slaagde er via Jansen (hele mooie!), Plat (in de categorie Inzaghi) en Demouge (boem!) in om een kwartier voor tijd met een 0-3 stand de wedstrijd beslist te hebben. Inderdaad, het zijn dezelfde cijfers die onlangs in het Parkstad Limburg Stadion op het scorebord te lezen vielen, in het voordeel van Emmen dan wel. Dat in beide gevallen de tegenstander in de absolute slotfase nog tot scoren kwam (Emmen maakte er in eigen huis nog 2-3 van, Roda bepaalde in de slotminuut de eindstand op 1-3), was louter van statistische waarde. Die laatste doelpunten zullen in de play-offs ook niet toegestaan worden. Moraal van het verhaal: denk niet alleen aan het meest recente onderling duel in Kerkrade, maar denk ook aan de zege op bezoek bij Emmen. Waar Emmen in Kerkrade de zwaktes van Roda blootlegde, deed Roda eerder dit seizoen exact hetzelfde in Emmen. Resultaten en doelpunten in uitduels zijn cruciaal in deze play-offs; de geel-zwarten hebben laten zien dat ze ertoe in staat zijn.